بررسی ارتباط سلامت معنوی با سطح سواد سلامت در طلاب حوزه ی علمیه

سابقه و هدف: سواد سلامت پیش شرط و شاخص تضمین زندگی سالم است. سلامت معنوی یکی از ابعاد چهارگانه ی سلامت است. مطالعات گذشته بر پیوند بین معنویت و سلامت تاکید کرده است. این مطالعه به بررسی ارتباط سلامت معنوی با سواد سلامت طلاب حوزه ی علمیه ی شهرستان اسفراین پرداخته است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی (توصیفی تحلیلی) است که درباره ی ۸۲ نفر از طلاب حوزه ی علمیه ی شهرستان اسفراین شامل آقایان و بانوان انجام شده است. نمونه­گیری به روش دردسترس انجام شده است و از دو پرسش نامه ی سلامت معنوی پالوتزیان و الیسون و نسخه ی کوتاه سنجش سواد سلامت هلیا استفاده شده است. یافته ها: میانگین سنی افراد حاضر در مطالعه برابر با ۵/۸۹ ± ۱۵/۲۱ سال (۱۵ تا ۴۵ سال) بود. هیچ یک از افراد سلامت معنوی پایینی نداشتند. در ۶۱ درصد از افراد سلامت معنوی در سطح بالا قرار داشت. تنها ۲۶ درصد از افراد با سلامت معنوی بالا سواد سلامت کمتر از حد کافی داشتند، درحالی که این مقدار برای افرا با سلامت معنوی متوسط ۴/۵۹ درصد بود. ۶۱ درصد از افراد سواد سلامت کافی یا بیشتر از آن داشتند. در این مطالعه بین سواد سلامت و سلامت معنوی رابطه ی مثبت معناداری مشاهده شد (۳۳۶/۰r=، ۰/۰۰۲=P). میانگین نمره ی سلامت معنوی در بانوان (۰/۰۰۱>P) و افراد متاهل (۰/۰۰۶= P) بیشتر بود. ارتباط معناداری بین سطح درآمد و سطح تحصیلات با سلامت معنوی وجود نداشت (۰/۰۵سواد سلامت و سلامت معنوی، توجه به هر دو بعد و برنامه ریزی برای ارتقای سواد سلامت و سلامت معنوی می تواند نقش بسزایی در افزایش سلامت روانی و جسمی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Health literacy ، Seminary students ، Spiritual health ، سواد سلامت ، سلامت معنوی ، طلاب حوزه ی علمیه