براورد پایداری اقتصادی و عوامل موثر بر آن در نظام کشت ذرت شهرستان پارس آباد

تلاش برای دستیابی به کشاورزی و توسعه پایدار لازمه کسب امنیت غذایی. ایجاد اشتغال و درآمد در مناطق روستایی و ریشه کن کردن فقر و حفظ منابع طبیعی و محیط زیست است. رشد فزاینده جمعیت و بحران کمبود غذا؛ء موجب شده از منابع طبیعی بیش از اندازه بهره برداری شود و در نتیجه توازن بیولوژیکی برهم بخورد، همچنین مصرف بی رویه مواد شیمیائی در کشاورزی، سبب بروز مشکلات زیست محیطی و سلامتی بسیاری شده است. به طوری که امروزه پایدارسازی کشاورزی ضرورت بلامنازع حل مسائل محیط زیستی و سلامتی نشات گرفته از سیستم کشت رایج است. مطالعه حاضر با هدفسنجش پایداری اقتصادی نظام کشت ذرت از طریق تحلیل مولفه های اصلی و بررسی عوامل موثر بر آن از طریق برآورد مدل رگرسیونی لگاریتمی-لگاریتمی صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق ۲۰۱ نفر از کشاورزان ذرت کار شهرستان پارس آباد است که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی دومرحله ای انتخاب شدند. اطلاعات و داده های مورد نیاز به طریق میدانی و تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردید. براساس نتایج کشاورزان تحت مطالعه با حدود ۶۹/۶۵ درصد فراوانی در سطح نسبتا ناپایدار اقتصادی قراردارند. همچنین براساس نتایج مدل، متغیرهای نوع مالکیت زمین، نوع نظام زراعی، عضویت در تعاونی ذرت-کاران، دانش کشاورزی پایدار تعداد نیروی کار خانوادگی و سطح زیر کشت، بر پایداری اقتصادی نظام کشت ذرت در منطقه پارس آباد تاثیر مثبت و معنادار و متغیر سن تاثیر منفی دارد. در این راستا؛ برگزاری کلاس های ترویجی و آموزشی مرتبط با پایداری، تشویق به عضویت در تعاونی ها و افزایش آگاهی بهره برداران نسبت به مضرات مواد شیمیایی و ترغیب جوانان به سمت زراعت و کشاورزی از پیشنهادهای مطالعه است.

کلیدواژه ها:

تحلیل مولفه های اصلی ، پایداری اقتصادی ، شهرستان پارس آباد ، کشت ذرت ، تحلیل رگرسیونی