بررسی نسبت یا عدم نسبت عزاداری امام حسین با افسردگی روانی

عزاداری برای سالار شهیدان از مختصات فرهنگی جامعه شیعی است که بعد از حادثه عاشورا تا کنون در میان شیعیان بدون وقفه استمرار داشته است. برگزاری محافل عزاداری در ایام محرم و عاشورا در طی قرن ها از اسلام و بخصوص مکتب تشیع پاسداری و پاسبانی نموده است. هدف این تحقیق دستیابی به پاسخ سوالی است که در متن ذکر شده، اینکه آیا عزاداری باعث افسردگی جامعه شیعه نمی شود؟ روش تحقیق در این مقال کتابخانه ای و بهره گیری از منابع مربوطه می باشد. نتیجه و برایند این تحقیق آن است که بر اساس داده های روانشناختی و جامعه شناختی بخصوص طبق تجربیات عرفانی عزاداری و سوگواری برای شهدای کربلا نه تنها بیماری های روانی را به دنبال دارد بلکه سطح بهداشت روانی را در جامعه شیعه افزایش می دهد، افراد عزادار را نسبت به گذشته فعال تر، پویاتر، با انگیزتر و هدفمندتر نسبت به زندگی شان می نماید. در امور عام المنفعه مشارکت فعالانه می کنند، با الهام گیری از زیست جهان شخصیت های اخلاقی و قدسی قهرمانان حادثه کربلا حیات هدفمند و با معنی توام با لذت و رضایت را تجربه می کنند.

کلیدواژه ها:

عزاداری ، افسردگی ، حزن ، اندوه ، عناصر افسردگی و شادی