تجلی توحید درادعیه اهل بیت (علیهمالسلام)

نیاز انسان به توحید، شناخت خدا، ایمان به خدا، اطاعت خدا و تسلیم در برابر او مهم ترین نیاز انسانهاست. بشر بدون معرفت، اطاعت و ارتباط با خدا و عبادت او در ظلمات زندگی میکند. اهداف و راه خویش را نمی بیند، نابیناست. بدون توحید، انسان نه برای «از کجا آمدهام» پاسخی می یابد نه برای «به کجا می روم» جوابی دارد. و نه «آمدنم بهر چه بود» را می تواند پاسخ دهد از سویی توحید اصل و محور هر دعای حقیقی است، و ارزش و کمال دعای داعی به میزان معرفت توحیدی او وابسته است، هر چه معرفت موحد بالاتر، دعای او کاملتر و مراتب دعا در سیره عملی دعا کننده روشنتر خواهد بود. حضرات معصومین(علیهمالسلام) به عنوان موحد تام (انسان کامل) بهترین تبیین را از توحید ناب ارایه نمودهاند که بهترین تجلی آن درادعیه منسوب به آن ذوات مقدس است. توحید و دعاهای معصومین(علیهمالسلام) رابطه تنگاتنگ از جهت علمی و عملی دارند. این دعاها هم توحید و مراحل و اقسام آن را آموزش میدهند و هم خود تجلیگاه خالصانهترین توحید نظری و عملی هستند. این مقاله میکوشد با بهرهگیری از روش توصیفی تحلیلی ظهور و حضور توحید و ابعاد آن را در فرازهایی از ادعیه ماثوره از معصومین(علیهمالسلام) مورد بررسی قرار دهد و هر جا مناسب باشد به آیات کریمه و سایر روایات ائمه اطهار(علیهمالسلام) نیز رجوع خواهد شد.

کلیدواژه ها:

توحید ، اقسام توحید ، دعا ، خداشناسی