بررسی اثرات سدسازی بر تغییرات اقلیمی و محیطی حوضه آبریز کوهرنگ
محل انتشار: اولین همایش ملی دانش سنتی محیط زیست در ایران
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 224
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
TEKICONF01_170
تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1403
چکیده مقاله:
یکی از راهکارهای مهم تامین آب روش انتقال آب بین حوضه ای است. در این روش مد به عنوان یک سازه هیدرولیکی عظیم جهت ذخیره حجم و ارتفاع معینی از آب جهت انتقال محسوب میشود. بنابر این دریاچه بزرگ پشت یک سد می تواند اثرات فراوانی بر تغییرات اقلیمی و محیط طبیعی اطراف خود به دنبال داشته باشد. که ضرورت می نماید مورد مطالعه و بررسی قرار بگیرد. هدف از این پژوهش بررسی مهم ترین اثرات حاصل از ساخت سدها در کوهرنگ شامل، سدهای کوهرنگ ۱ و سد و نیروگاه کوهرنگ ۲ سد کوهرنگ ۳ و سد و نیروگاه بازفت بر روی تغییر اقلیم میباشد. در این پژوهش اثرات ناشی از احداث سدهای ساخته شده در کوهرنگ با استفاده از روش تحلیلی توصیفی بر پایه مطالعات کتابخانه ای و میدانی نقشه ها و گزارشات ارزیابی اثرات محیط زیستی این سدها، مشخصه های فنی این سدها بر پایه علم هواشناسی بررسی و مطالعه شد. یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که این سدها با توجه به تحلیل مکانیزیم های بارشی و علوم هواشناسی اثرات منفی عمده ای بر روی اقلیم منطقه خواهند داشت. سدهای احداثی حوضه آبریز کوهرنگ بدون شک با انجام حجم بالای عملیات ساخت و ساز باعث تخریب پوشش گیاهی و جنگلی وسیعی شده اند که باعث ایجاد پدیده ریزگردها خواهند شد. تولید گازهای گلخانه ای به خصوص منان و دی اکسید کربن حتی به مقدار کم میتواند در اثر تغییرات اقلیمی منجر به کاهش بارندگی شود. می توان نتیجه گرفت با توجه به موارد بالا و اهمیت حوضه آبریز کوهرنگ به عنوان یک حوضه بکر از نقطه نظر بارش برف و تامین آب، به بیانی عامیانه این حوضه تبدیل به یک حمام بزرگ با هوای معتدل و متمایل به شرحی به مانند مناطق جنوبی ایران خواهد شد و می تواند یک زنگ خطر بسیار جدی برای کاهش برف در این منطقه باشد. تامین ۱۱ درصد منابع آب شیرین کشور شاید در دهه های گذشته منطقی و نزدیک به واقعیت بود ولی امروزه با تحلیل مسائل ،اقلیمی ،هیدرولوژیکی، روند خشکسالیهای اخیر استان و کاهش بارندگی دیگر این مسئله صدق نمی کند و به دور از واقعیت است و سهم این حوضه از تامین آب شیرین کشور باید به عدد ۵ درصد تغییر پیدا کند. در راستای توسعه پایدار و حفاظت و نگهداری از منابع آبی و جلوگیری از اثرات سوء اقلیمی و محیطی با نگاهی عقلانی و وجدان بیدار باید طرح های سدسازی در این منطقه متوقف شوند.
نویسندگان
حسین محمدی احمدمحمودی
دانشآموخته کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد کارشناس نظام بهرهبرداری، سازمان جهادکشاورزی استان چهارمحال و بختیاری