تحلیل حساسیت پارامترهای رشد گیاه پنبه در مدل AquaCrop تحت مدیریت های مختلف زراعی

مدل سازی گیاهی از جمله روش های پرکاربرد برای شبیه سازی عملکرد گیاهان زراعی تحت مدیریت های مختلف مزرعه است. لیکن، توجه به حساسیت این مدل ها نسبت به پارامترهای ورودی می تواند عملیات واسنجی را بهبود بخشد و خطای شبیه سازی را کاهش دهد. در پژوهش حاضر، به تحلیل حساسیت مدل AquaCrop تحت تیمارهای تاریخ کاشت (D۱: ۱۵ اسفند و D۲: ۲۵ اسفند) کیفیت آب آبیاری (S۱: آب کارون با متوسط شوری دو دسی زیمنس بر متر، S۲: تلفیق آب کارون و زهاب با متوسط شوری ۴ دسی زیمنس بر متر و S۳: زهاب با متوسط شوری ۶ دسی زیمنس بر متر) و رقم پنبه (C۱: خورشید، C۲: گلستان، C۳: ساجدی و C۴: خرداد) برای گیاه پنبه پرداخته شد. برای تحلیل حساسیت، پارامترهای بهره وری آب نرمال شده (WP*)، حداکثر ضریب تعرق گیاهی (KCTrx)، پوشش گیاهی اولیه (CC۰)، ضریب رشد پوشش گیاهی (CGC)، ضریب کاهش پوشش گیاهی (CDC) و شاخص برداشت (HI) با استفاده از روش باون انجام شد. نتایج نشان داد که بیشترین حساسیت در دو پارامتر شاخص برداشت (۶۹/۰) و بهره وری آب نرمال شده (۶/۰) و کمترین حساسیت در دو پارامتر ضریب زوال پوشش گیاهی (۰۲/۰) و ضریب پوشش گیاهی اولیه (۰۳/۰) وجود داشت. افزایش زمان کاشت از D۱ به D۲ سبب افزایش حساسیت مدل AquaCrop نسبت به شاخص برداشت (۱۹ درصد) و بهره-وری آب نرمال شده (۱۵ درصد) و افزایش شوری از S۱ به S۳ سبب افزایش حساسیت این مدل نسبت به شاخص برداشت (۴۲ درصد) و بهره وری آب نرمال شده (۵۰ درصد) گردید. بنابراین در شرایط مدیریت مزرعه مشابه تحقیق حاضر، توجه به دو پارامتر شاخص برداشت و بهره وری آب نرمال شده می تواند سبب دقت نتایج در مرحله ی واسنجی (و صحت سنجی) شود.

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، روش Beven ، شبیه سازی ، مدل سازی گیاهی ، مدل AquaCrop