بررسی آمادگی و هماهنگی نیروهای امدادی و درمانی برای هرگونه اپیدمی احتمالی ناشی از تب دنگی در ایران: مروری

مقدمه و هدف: تب دنگی یک بیماری ویروسی منتقله از پشه است که به سرعت توسط پشه Aedes Aegypti در حال گسترش است. بروز دنگی به طور قابل توجهی در بسیاری از کشورها در حال افزایش است که بخشی از آن به دلیل گردش شدید سروتیپ های ویروس دنگی (DENV) افزایش دمای جهانی و بارندگی نامنظم، شهرنشینی سریع و گسترش جمعیت است هدف از این مطالعه بررسی آمادگی های لازم نیرو های امدادی و درمانی جهت مقابله با این ویروس است مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مروری سیستماتیک میباشد که با استفاده از کلید واژه های تب دنگی، آتشنشانی، فوریت های پزشکی، هلال احمر، اپیدمی در پایگاه اطلاعاتی پابمد، گوگل اسکولار، سید، سیویلیکا و... جستوجو و مقالات مورد نظر مورد مطالعه قرار گرفت.بحث: پس از نیش پشه و یک دوره نهفتگی ۳ تا ۷ روزه، علائم به طور ناگهانی شروع می شود و سه مرحله را دنبال می کند: مرحله تب اولیه، مرحله بحرانی، دوره دفع و بهبودی که به طور معمول، بیماران سه فاز را بدون عوارض عمده پشت سر می گذارند تخمین زده می شود که دنگی علامت دار در ۱ نفر از هر ۴ نفر از مبتلایان به ویروس رخ دهد نتایج: باتوجه به رشد سریع پشه های آئدس در مناطق گرمسیری همچنین گرم و خشک بودن بیشتر مناطق کشور عزیزمان ایران این ویروس میتواند به سرعت تکثیر شود و باعث اپیدمی در کشور شود باید آمادگی های لازم را داشته باشیم.

کلیدواژه ها:

تب دنگی ، آتشنشانی ، فوریت های پزشکی ، هلال احمر ، اپیدمی