تحلیل ماده ۲۴۴ قانون مالیات های مستقیم از منظر اصول قانونگذاری و دادرسی عادلانه

ماده ۲۴۴ قانون مالیات های مستقیم در سال ۱۴۰۰ اصلاح شد. تحولاتی در این ماده رخ داد که شایسته بحث بوده و نوشتار حاضر بدان پرداخته است. در این زمینه سوال نوشتار حاضر این است که از دیدگاه حقوق عمومی، با اصلاحات انجام شده در سال ۱۴۰۰، مهم ترین شاخص های حقوقی در ماده ۲۴۴ کدام اند؟ در پاسخ به این پرسش با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی چنین نتیجه گیری شده است: اولا به نظر می رسد که در چارچوب این اصلاحات، قانونگذار از سنت کلاسیک سندنویسی فاصله گرفته و در موارد مقتضی به اصول حقوقی در متن تصریح کرده است، به نحوی که در چارچوب این ماده، تصریحا یا تلویحا بالغ بر ۲۰ اصل یا معیار حقوقی قابل استخراج است. این در حالی است که در سنت قانون نویسی مالیاتی، پیش بینی این حجم از اصول یا معیارهای حقوقی در یک ماده بی سابقه است؛ ثانیا برخی از اصول و معیارهای حقوقی، آشکارا از متن، قابل استخراج هستند؛ ثالثا برخی از آنها، از زمینه ماده قابل استخراج هستند؛ رابعا علی رغم تلاش قابل تحسین قانونگذار در این سبک از قانون نویسی، به نظر می رسد که برخی از اصول پیش بینی شده در این ماده در سایه سازوکارهای رقیب در همان ماده، از همان آغاز بی اثر و فاقد خاصیت هستند که از این حیث، این اصلاح شایسته اصلاح دوباره است.

کلیدواژه ها:

اصول دادرسی منصفانه ، اصول و فنون قانونگذاری ، ماده ۲۴۴ قانون مالیات های مستقیم ، هیات حل اختلاف مالیاتی