بررسی بحران هویت در معماری و شهرسازی معاصر

کسب هویت مطلوب و اصیل و رهایی از هویت های بحران زا و بحران هویت از دغدغه های تاریخ انسانیت و فرهنگ های انسانی بوده و هست و به اعتبار آزادمنشی و فضیلت آرمان خواهی و کمال طلبی انسان همیشه خواهد بود؛ با این حال در سال های اخیر بی توجهی یا کم توجهی به این موضوع سبب وقوع بحران در معماری و شهرسازی شده است. بحران هویت که به طور روزافزونی نظام ارزشی و فرهنگ جوامع را تهدید می کند؛ نظر بسیاری از پژوهشگران، صاحب نظران و سیاستمداران را در کشورهای مختلف به خود جلب نموده است. این توجه ناشی از این باور است که جدا شدن از ریشه هایفرهنگ بومی و از دست دادن هویت های فردی و اجتماعی منشا بسیاری از مسائل و تضادهای اجتماعی، به ویژه در جوامع شهری است. هدف از این پژوهش بررسی بحران هویت در معماری و شهرسازی معاصر است. در این راستا در این پژوهش ابتدا با بررسی ادبیات پژوهش ۱۵ عامل اثرگذار بر بحران هویت در معماری و شهرسازی معاصر شناسایی شده و مبتنی بر این معیارها پرسش نامه ای طراحی شده است. جامعه آماری این پژوهش شهروندان شهر شیراز هستند که بر اساس فرمول کوکران، ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسش نامه پژوهش به صورت تصادفی بین آنان توزیع شد. در این پژوهش جهت تحلیل داده ها از تحلیل جداول فراوانی، نمودارها، تحلیل توصیفی و رگرسیون استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد در سطح اطمینان ۹۵ درصد معیار «عدم حفظ بافت سنتی واجد ارزش» بیشترین اثرگذاری را بر بحران هویت در شهر شیراز دارد و پس از آن به ترتیب شدت اثرگذاری معیارهای «تبدیل معماری ایرانی به معماری ها در ایران»، معیار «عدم توجه تک آثر به فضای شهری. به شکل مدگرایی و تنوع طلبی در نما» معیار «کاهش احساس حق انتخاب و تعامل و مشارکت شهروندان» و معیار «فراموشی آداب ورسوم خاص» در رتبه های بعدی اهمیت از منظر اثرگذاری بر بحران هویت معماری و شهرسازی در شهر شیراز قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

بحران هویت ، معماری و شهرسازی ، رگرسیون