تبیین نقش میانجی گر معناداری شغل در رابطه دینداری و سرمایه اجتماعی (مطالعه موردی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان های ممسنی و رستم )

هدف از انجام این مطالعه ، تبیین نقش میانجی گر معناداری شغل در رابطه دینداری و سرمایه اجتماعی (مطالعه موردی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان های ممسنی و رستم ) بود. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها از نوع پژوهش های توصیفی -همبستگی و از لحاظ زمانی ، مقطعی بود و جامعه آماری در این مطالعه ، کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهرستان های ممسنی و رستم (۸۰ نفر) و با استفاده از جدول مورگان-کرجسی ، تعداد نمونه آماری حدود ۶۵ نفر در نظر گرفته شد. در این مطالعه از پرسشنامه های استاندارد معناداری شغل آرنو و همکاران (۲۰۱۶)، دینداری اسلامی صافدل (۱۳۹۳) و سرمایه های اجتماعی احمدی حصار (۱۳۹۲) برای گردآوری اطلاعات آماری استفاده شده است . برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، تی گروه های مستقل و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داده که دینداری، معناداری شغل و سرمایه اجتماعی رابطه معناداری دارند. همچنین ، بر اساس آزمون تی گروه های مستقل ، بین سرمایه اجتماعی کارکنان زن و مرد تفاوت معناداری وجود ندارد. در نهایت ؛ نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان داده است که معناداری شغل در رابطه دینداری و سرمایه اجتماعی ، نقش میانجی ایفا کرده بود.

کلیدواژه ها:

دینداری ، معناداری شغل ، سرمایه اجتماعی