بررسی سیاست های مدیریت تقاضای سفر ( (TDM (مطالعه موردی : شهر اصفهان)

پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کیفی بوده و در زمره مطالعات کاربردی به شمار می رود. ابتدا جهت شناسایی کلی شاخص ها و سیاست های پیشنهادی در راستای بهبود مدیریت تقاضای سفر از رویکرد تحلیل محتوا کیفی بهره گرفته شد. پس از استخراج مفاهیم اولیه ، کد های غیر مرتبط ، تکراری و ... مدیریت شده وکدگذاری گزینشی صورت پذیرفت . در ادامه بر اساس مفاهیم استخراج شده تم های اصلی و فرعی مشخص گردیدند. با توجه به یافته های تحقیق حاضر، سیاست های مدیریت تقاضای سفر در دو تم اصلی قابل صورت بندی هستند که عبارتند از سیاست های سلبی و سیاست های ایجابی . همچنین ذیل این تم ها، تم های فرعی نیز بر اساس مفاهیم اولیه مشخص گردیدند. براین اساس، تم های فرعی مربوط به سیاست های ایجابی عبارتند از: دسترسی به حمل و نقل عمومی ، کاهش زمان سفر، ایجاد مسیر دوچرخه ، پارکنیگ دوچرخه ، دسترسی به محل اشتغال، افزایش سوبسید و کاهش قیمت بلیط حمل نقل عمومی و اختلاط کاربری . تم های فرعی مربوط به سیاست های سلبی (تنبیهی ) نیز عبارت اند از: کاهش تعداد پارکینگ سواری شخصی ، قیمت گذاری ژارکینگ حاشیه خیابان، افزایش عوارض در طرح ترافیک ، طرح زوج و فرد، افزایش قیمت ژارکینگ سواری و افزایش قیمت سوخت .