ساختارشناسی فضای باز و نیمه باز در خانه های بومی بندر خمیر (استان هرمزگان) با تمرکز بر حیاط و ساباط

این مقاله به بررسی ساختارشناسی فضای باز و نیمه باز در خانه های بومی بندر خمیر، استان هرمزگان، با تمرکز بر حیاط و ساباط می پردازد. تحلیل دادههای به دست آمده نشان می دهد که حیاطها و فضاهای نیمه باز نقش اساسی در سازماندهی و تقسیم فضاها در خانه های بومی این منطقه ، داشته و در اکثر خانه ها، حیاطها به مساحت بیشتری نسبت به فضاهای نیمه باز برخوردار هستند. این موضوع نشان می دهد که حیاطها و ساباطها در سایه دهی و تهویه فضاهای داخلی خانه ها، به ویژه در مناطق گرم و مرطوب، نقش بسیار حیاتی و پر رنگی دارند. این یافته ها می توانند به بهبود طراحی و ساخت خانه های بومی در این منطقه کمک کنند و همچنین بهبود در شرایط زندگی ساکنان را ایجاد نمایند. این تحلیل ها ارتقاء درک ما از نقش محیط زندگی در ارتقای کیفیت زندگی افراد این منطقه را ترویج و توسعه می دهد.خانه ها دارای ساختاری نیمه درونگرا هستند و ارتفاع بازشوهای رو به معابر شهری در ارتفاع بالا قرار می گیرد تا حتی الامکان از دید مستقیم به فضای درون خانه جلوگیری شود. فضاهای به صورت گسترده دورتادور حیاط چیده شده اند و حیاط را می توان عاملی مهم در جهت ارتباط و تقسیم فضاها در نظر گرفت . ۲۲ خانه از بندر خمیر انتخاب و پلان آنها به صورت دقیق مورد بررسی قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

فضای باز و نیمه باز ، حیاط ، ساباط ، بندر خمیر ، خانه بومی .