رابطه بین جهت گیری مذهبی و شادکامی در بین دختران دوره دوم متوسطه شهر سیرجان

هدف از انجام این پژوهش «بررسی رابطه بین جهت گیری مذهبی و شادکامی در بین دختران دوره دوم متوسطه شهر سیرجان» می باشد. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، از نوع همبستگی و از نوع داده ها کاربردی می باشد. جامعه آماری این تحقیق عبارت است از دختران دوره دوم متوسطه شهر سیرجان که تعداد آنها در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ به ۶۹۰۰ نفر بالغ گردیده است. از جامعه آماری مزبور بر اساس جدول کرجسی و مورگان، نمونه های به حجم ۳۶۳ نفر تعیین گردید که به روش تصادفی طبقه ای نمونه مورد نظر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها، دو پرسشنامه جهت گیری مذهبی بهرامی و همکاران (۱۳۷۸) و پرسشنامه شادکامی مونش (۲۰۰۰) می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۵ و معادالت ساختاری و نرم افزار ۸.۸ LISREL انجام گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین جهت گیری مذهبی و ابعاد آن با شادکامی دختران دوره دوم متوسطه شهر سیرجان رابطه معناداری دارد و سطح معناداری آن (P<۰.۰۵) می باشد.

کلیدواژه ها:

جهت گیری مذهبی ، شادکامی ، سازمان نیافتگی مذهبی ، مذهب گرایی