ارزیابی میزان مطلوبیت ابعاد شش گانه شهر هوشمند در بخش مرکزی کلانشهرها (مطالعه موردی: منطقه ۱۲ کلانشهر تهران)

شهرها به طور ذاتی با چالش های پیچیده و گستردهای که به هم مرتبط اند (افزایش جمعیت شهری و تغییرات هرم سنی ، افزایش روند شهرنشینی ، تغییرات زیست محیطی و قطبی شدن رشد اقتصادی ) مواجه هستند. یکی از مفاهیم جدید جهت مقابله با چالش های کنونی شهرها در عرصه برنامه ریزی شهری ، توسعه شهر هوشمند است که قابلیت های فیزیکی و مجازی را باهم یکپارچه می کند. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی - تحلیلی در پی مشخص کردن وضعیت ابعاد شهر هوشمند در بخش مرکزی کلانشهر تهران (منطقه ۱۲) می باشد. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز با استفاده از مطالعات میدانی و ابزار پرسشنامه و تجزیه وتحلیل اطلاعات جهت مشخص کردن میزان مطلوبیت ابعاد شش گانه شهر هوشمند از طریق آزمون تی تست انجام گرفته است . بر این اساس نتایج پژوهش گویایی آن است که وضعیت ابعاد شش گانه شهر هوشمند در منطقه ۱۲ متفاوت می باشد طوری که ۳ بعد زندگی هوشمند، حکمرانی هوشمند و محیط هوشمند به ترتیب با میانگین های ۱۲/۵۸۴،۱۵/۱۶ و ۰۸۲/۱۷ در وضعیت نامطلوب؛ و وضعیت ۳ بعد مردم هوشمند، جابه جایی هوشمند و اقتصاد هوشمند با توجه به اینکه میانگین هایشان بالاتر از میانگین مورد انتظار (۱۸)بوده است دارای وضعیت مطلوب و نسبتا مطلوبی در سطح منطقه ۱۲هستند. در نهایت وضعیت کلی ابعاد شهر هوشمند (ترکیب شش بعد) بیانگر وضعیت نسبتا مطلوب منطقه ۱۲ در بهرهمندی از شاخص های شهر هوشمند می باشد.

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، کلانشهرها ، بخش مرکزی ، منطقه ۱۲ تهران.