مقایسه تطبیقی تجارب نواحی نوآوری شهری در ایران و جهان (نمونه های مطالعاتی : ناحیه نوآوری ۲۲@ بارسلونا و ناحیه نوآوری شریف )

امروزه علم در مرکز سیاست های توسعه شهری قرار گرفته است و بسیاری از شهرهای در حال توسعه به دنبال سیاست هایی برای اولویت بندی و ایجاد انگیزه در خوشه بندی فعالیت های دانش و نوآوری هستند. بر همین اساس نواحی نوآوری شهری به عنوان یک کاربری جدید در بسیاری از شهرهای دنیا فراگیر شدهاند و کشور ایران نیز از این موضوع مستثنی نبوده است و در شهرهای مختلف ایران نواحی نوآوری متعددی شکل گرفته اند. هدف از پژوهش حاضر انجام یک مقایسه تطبیقی میان تجارب نواحی نوآوری شهری ایران و جهان از لحاظ زمینه شکل گیری، فرایند توسعه و عملکرد است تا ضمن آشکار شدن تمایزات و اشتراکات میان این تجارب، بستری برای ارائه یک رهیافت جهت شکل گیری نواحی نوآوری شهری موفق فراهم گردد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش مورد استفاده در آن از نوع تحلیلی - توصیفی است . در این پژوهش برای جمع آوری دادهها از روشهای اسنادی و مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است . در گام اول پژوهش پس از مرور مبانی نظری، به مرور اسناد، مقالات مرتبط با نواحی نوآوری مورد مطالعه در پژوهش پرداخته شده است و پس از آن بر اساس دارایی های سه گانه نواحی نوآوری، ویژگی های هر یک از نواحی مورد مطالعه استخراج و دسته بندی شده است . در ادامه نیز با استفاده از روش مقایسه تطبیقی ، ناحیه نوآوری ۲۲@ بارسلونا با ناحیه نوآوری شریف تهران مورد مقایسه قرار گرفته است . بر این اساس عمده تمایزات شناسایی شده در ابعاد کالبدی و شبکه ای است و شامل تمایز در نحوه مدیریت ، پشتیبانی توسط اسناد فرادست ، زمینه شکل گیری، برندسازی و خوشه بندی می شود. اشتراکات نیز شامل توجه به اختلاط کاربری و تلفیق کار و سکونت ، شبکه سازی، نقش مهم برنامه ریزی شهری و... می شود. در انتها نیز بر اهمیت بیشتر تمایزات شناسایی برای موفقیت یک ناحیه نوآوری تاکید شده و پیشنهاداتی برای شکل گیری نواحی نوآوری شهری موفق در ایران ارائه شده است .

کلیدواژه ها:

نواحی نوآوری ، مقایسه تطبیقی ، نوآوری شهری ، سیاست گذاری شهری