برنامه ریزی آمایش سرزمین با رویکرد اکوتوریسم پایدار در شهرستان فریدونشهر

فریدونشهر با محیط جغرافیایی برجسته در برخورداری از منابع طبیعی و انسانی ، ساختار فضایی منحصر به فردی در توسعه اکوتوریسم پایدار دارد. اجرای برنامه های آمایش سرزمین در این ناحیه با تاکید ویژه بر اکوتوریسم پایدار بیش از پیش ضرورت داشته و شواهد و مستندات نشان می دهد که در صورت اجرا شدن برنامه های مذکور این منطقه می تواند به یکی از قطب های مهم گردشگری طبیعت محور در استان و کشور تبدیل گردد. هدف از این پژوهش ، تحلیل راهبردی توسعه گردشگری طبیعت محور در منطقه مورد مطالعه با استفاده از برنامه ریزی آمایش سرزمین است . دادهها بر مبنای شاخص های اکوتوریسم پایدار و با استفاده از چک لیست گردآوری شده و با طیف پنج سطحی لیکرت امتیازدهی شدهاند. پردازش آماری دادههای جمع آوری شده با استفاده از مدلهای تحلیل سلسله مراتبی و مدل راهبردی SWOT بوده است . نتایج پژوهش نشان می دهد که دهستانهای پشتکوهوپیشکوه فریدونشهر با اوزان نهایی ۴۳۶/۰ و ۲۲۸/۰ در اولویت اجرای برنامه های آمایش سرزمین برای توسعه اکوتوریسم پایدار است . از سوی دیگر، کسب نمره نهایی ۲۵/۳ توسط عوامل داخلی در مدل سوات گویای این مهم است که تاکید بر نقاط قوت و ضعف حوزه گردشگری فریدونشهر راهبرد اصلی برای توسعه اکوتوریسم پایدار است . مجموع یافته های پژوهش بیانگر آن است که برنامه ریزی آمایش سرزمین در فریدونشهر با رویکرد اکوتوریسم پایدار به سه استراتژی بنیادی مدیریت واحد طرحهای توسعه ، تدوین نظامنامه جامع گردشگری پایدارواولویت دهی به طرحهای اکوتوریستی در سند توسعه منطقه و فرآیندهای سرمایه گذاری نیاز دارد.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، اکوتوریسم ، توسعه پایدار ، گردشگری ، راهبرد