طراحی و ساخت بنای مسکونی با مشارکت کاربران آنها با استناد به مدل توسعه درونزا

جامعه صنعتی در حدود یک و نیم قرن است که جایگزین جامعه بومی شده است و معماری مدرن اگرچه در زمان شکل گیری، مفهوم و محتوای مناسب زمان خود را داشت اما در سال های اخیر به دلیل نادیده گرفتن نیازهای انسانی و بحران مسائل انرژی و اقلیمی درجهان به طور همه جانبه مورد انتقاد قرار گرفته است . بناهای امروزی خصوصا بناهای مسکونی که بیشترین آمار ساختمان سازی و ملموس ترین آن است ، غالبا بی توجه به موضوع آسایش و آرامش انسان و فارغ از پرداختن به خواست ساکنان آن، بنا می گردد. بنابراین آن چه امروز مورد نیاز است : معماری و شهرسازی ای است که این نیازها را برآورده ساخته و راه حل های مختلف را برای رسیدن به این هدف پیشنهاد نماید. در این راستا در مقاله حاضر که به روش کیفی و با مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است ، علاوه بر بررسی مفاهیمی چون توسعه ، مشارکت و درونزایی درفضای معماری در پاسخ به این سوال که "چگونه می توان در طراحی و ساخت بنای مسکونی با مدل توسعه درونزا از مشارکت کاربران آن برای ایجاد بنایی متناسب با خواستشان استفاده نمود؟"، به راهکار این مشارکت از طریق چهار بازه زمانی با عناوین مراحل مطالعات، برنامه ریزی، طراحی و ساخت و کنترل می پردازد که درنتیجه بیان می دارد که در بازه زمانی اول با مطالعات معماری ای که توسط پرسش از کاربران و شناخت محیط صورت می گیرد، به بازه زمانی دوم که برنامه ریزی براساس منابع و محدودیت ها و امکانات و ضوابط جاری است رسیده، و پس از آن با طراحی و ساخت در بازه زمانی سوم، به بازه زمانی چهارم که کنترل طرح و ایده توسط کاربران و صادرکنندگان مجوزها است ، منتج می گردد.

کلیدواژه ها:

مدلسازی ، توسعه درون زا ، مشارکت کاربران ، فضای مسکونی .