بررسی وضعیت زیست پذیری در بافت های قدیم و تاریخی (نمونه موردی: شهر ارومیه )

هدف اصلی این پژوهش بررسی سطح زیست پذیری در بافت قدیم و تاریخی شهر ارومیه می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و پیمایشی (استفاده از پرسشنامه ) و بررسی منابع مرتبط با زیست پذیری و بافت های تاریخی و قدیمی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS، EXCEL و تکنیک آماری (آزمون t تک نمونه ای) استفاده گردید. و همچنین با بهره گیری از نرم افزار GIS به تهیه موقعیت جغرافیایی محدوده مورد مطالعه پرداخته شد. حجم جامعه آماری بر طبق ساکنان محدوده مورد مطالعه ۳۰ هزار نفر بوده که با استفاده از روش تصادفی و بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه برابر ۳۷۹ می باشد. ارزش گذاری متغیرها به استفاده از طیف Likert انجام شده است . روایی پرسش نامه توسط متخصصین و پایایی پرسشنامه توسط آزمون آلفای کرونباخ با مقدار ۷۲۳/۰ تایید شد. نتایج پژوهش نشانگر این است که با توجه به آزمون تی تک نمونه ای، شاخص های حمل ونقل عمومی و خدمات زیربنایی وضعیت بهتری نسبت به سطح متوسط ، شاخص های آلودگی و بهداشت محیطی و فضای سبز در وضعیت نامناسب و شاخص آلودگی و بهداشت محیطی در سطح متوسطی قرار دارد. وضعیت کلی زیست پذیری نیز با میانگین ۹۵/۲ در سطح نزدیک به متوسط قرار دارد. با توجه به آزمون اسپیرمن ، میان شاخص های حمل ونقل عمومی ، خدمات زیربنایی ، چشم انداز، آلودگی و بهداشت محیطی ، فضای سبز و زیست پذیری رابطه ای مستقیم و متوسط وجود دارد به طوریکه با افزایش سطح هر یک از این شاخص ها میزان زیست پذیری نیز در این محدوده ارتقاء می یابد.

کلیدواژه ها:

زیست پذیری ، توسعه پایدار ، بافت قدیم و تاریخی ، ارومیه .