اثربخشی درمان شناختی رفتاری برحساسیت اضطرابی و خودتنظیمی تحصیلی در بین دانش آموزان مقطع متوسطه دوم در شهرستان بروجرد

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثربخشی درمان شناختی - رفتاری برحساسیت اضطرابی وخودتنظیمیتحصیلی در بین دانش آموزان مقطع متوسطه دوم در شهرستان بروجرد بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشیطرح پیش آزمون، پس-آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم در شهرستان بروجرد تشکیل می دادند. نمونه تحقیق تعداد ۶۰ دانش آموز دختر بود که به صورت در دسترس به دوگروه آزمایشی (۳۰ نفر) و کنترل (۳۰ نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی پروتکل درمان شناختی رفتاری هیمبرگو بکر (۲۰۰۲) را طی دوازده جلسه یک ساعته دریافت کردند. پرسشنامه های خودتنظیمی تحصیلی، حساسیتاضطراب ت در پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. در تجزیه وتحلیل آماری از تحلیلکوواریانس (مانکوا) استفاده شد. نتایج مطالعه اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر حساسیت اضطرابی وخودتنظیمی تحصیلی را نشان داد (p>۰/۰۰۱). بااین وجود خرده مقیاس های هردو متغیر ، اثربخشی درمانشناختی رفتاری را نشان دادند. با توجه به نتایج حاصل از مطالعه، بهره مندی از درمان شناختی - رفتاری برایگروه های سنی نوجوانان مفید است و میتواند تضمین کننده آینده تحصیلی بهتر دانش آموزان باشد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی – رفتاری ، حساسیت اضطرابی ، خودتنظیمی