آثار زیست محیطی ایجاد زیرساخت های شهری بر بهداشت محیط

در کشورهای جهان سوم، تخریب و آلودگی محیط زیست و در کل برخورد تخریبی انسان با منابع و محیط زیست خود را نمیتوان محصولتوسعه صنعتی و پیامدهای ناگزیر عملکرد تکنولوژی پیشرفته دانست. تخریب و آلودگی محیط شهری، به عنوان بخش فعال و پرکشاکش محیطزیست طبیعی، حاصل پیشرفت صنعتی، خودکاری (اتوماسیون)، مکانیزه شدن کشاورزی، حضور گسترده ماشینیزم در حیاتشهری و امثال آنها نیست. بزرگترین معضل زیست محیطی و به تبع آن سومی بودن یعنی فقر، گرسنگی، بیسوادی، بیکاری، کمبودمسکن، سوء بهداشت شهری، فقدان زیرساختهای مربوط به آب و فاضلاب و نظایر آن است. در چنین شرایطی جامعه شهری نیز با معضلاتو مشکلات عدیدهای از نظر بهداشت محیط و بهداشت فردی دست به گریبان است. جامعه شهری نیز دست به گریبان معضلاتحاد و گسترده بهداشتی و محیط شهری میباشد. تراکم بیش از حد انسانی در مساکن، محلهای آموزش و محل کار، بیکاری آشکار وپنهان، رشد ناسالم بخش غیررسمی، ضعف بنیانهای بهداشتی و پیشگیری، هزینه های روزافزون درمانها و شبکه نامناسب حمل ونقل شهری، در اکثر شهرهای جهان سوم از مهمترین عوامل کاهش کیفیت زیستی در محیط های شهری شده است.

کلیدواژه ها:

بهداشت محیط ، زیرساخت شهری ، محیط زیست ، مدیریت شهری