بررسی فرسودگی شغلی پرستاران در یکی از بیمارستان های شهرستان گنبد کاووس

پیامدهای شغلی و اثرات آن بر سلامت شاغلین در بسیاری از مطالعات مورد بررسی قرار گرفته است. فرسودگی شغلی از جمله مشکلاتی است که در میانکارکنان سیستم بهداشتی–درمانی خصوصا پرستاران به میزان بالایی مشاهده می شود که تاثیرات سوء بر زندگی شخصی و شغلی پرستاران می گذارد و هزینههای فراوانی نیز برای سازمان به همراه دارد. این پژوهش با هدف تعیین فرسودگی شغلی در پرستاران انجام گرفت .در این مطالعه توصیفی تحلیلی، جامعه مورد مطالعه، ۱۷۵ پرستار شاغل در یکی از بیمارستان های شهرستان گنبد کاووس وابسته به سازمان تامین اجتماعیدر سال ۱۳۹۶ به روش در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۲۲ و آزمونهای تی، کای اسکوئر و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این مطالعه سطح معنی داری ۰/۰۵ درنظر گرفته شد. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد ۶۲/۶۹ درصد از پرستاران زن بودند و میانگین سن شرکت کنندگان ۳۸/۳۴ سال بود و میانگین سابقه کار ۱۳/۸۱ سال بود و همچنین نتایج ابعاد فرسودگی شغلی (فراوانی و شدت) نشان داد که بالاترین نمره مربوط به بعد خستگی عاطفی و کمترین نمره مربوط به زیر مقیاس درگیری بوده است و همچنین نتایج نشان داد بین متغیرهای کمی دموگرافیک و نمرات مولفه های فراوانی و شدت فرسودگی شغلی ارتباط معناداری یافت نشد (P-Value>۰.۰۵)، اما بین نمرات فراوانی و شدت مولفه های فرسودگی شغلی با یکدیگر ارتباط معنادار و مستقیم (همبستگی مثبت) مشاهده گردید. از این رو با توجه به اهمیت شغل پرستاری در نظام سلامت رضایت شغلی پرستاران از اهمیت ویژه ای برخوردار است که پیامدهای مثبتی برای بیمار، پرستار و سازمان دارد ، از این رو کنترل فرسودگی شغلی نقش مهمی در رضایت شغلی پرستاران دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، فرسودگی شغلی ، پرستاران