محدودیت منابع و اثرات محیط زیستی فناوریهای تولید همزمان برق و گرما با نگاهی به رویکرد مدیریت شهری

این پژوهش با هدف بررسی محدودیت منابع و اثرات محیط زیستی فناوری های تولید همزمان برق و گرما با نگاهی به رویکرد مدیریت شهری صورت گرفته و روش مورد استفاده به صورت توصیفی - تحلیلی بوده و نتایج و یافته ها حاکی از آن است که حدود دو سوم انرژی جهان در شهرها مصرف می شود. در کنار راهکارهای متعددی که برای کاهش تقاضای انرژی ارائه شده است ، برخی فناوری و پژوهش ها نیز در راستای بهینه سازی عرضه انرژی بودهاند. فناوری تولید همزمان برق و حرارت، جزو فناوری هایی است که در چند دهه گذشته بسیار توسعه یافته است . مدیریت سامانه انرژی شهری در بخش عرضه با استفاده از این فناوری ، مسائل و پیچیدگی های متعددی دارد که مانع عملیاتی شدن در شهرهای بزرگ شده است . سامانه های تولید همزمان محدودیت های بالقوهای دارند: چون گرمای بازیافتی در این سامانه ، تابع بار مکانیکی (برق) است ، هماهنگ نبودن میزان مصرف برق و گرما، می تواند باعث اتلاف انرژی و کاهش بازده شود. از سوی دیگر، بارگذاری جزیی موتور یا توربین ، باعث کاهش بازده مکانیکی آن و اگزرژی دود می شود. بنابراین برای تقاضای مشخص مصرف کنندگان، بهینه سازی سامانه به گونه ای که بازده کل سامانه انرژی شهر بیشینه شود، نیازمند الگوی مدیریت سامانه است .

کلیدواژه ها:

تولید همزمان برق و حرارت ، شبکه انرژی شهری ، تحلیل اقتصادی ، بهینه سازی عرضه انرژی