ارزیابی کمی کارایی سیگنالهای فیزیولوژیک درتشخیص حالت هیجانی به منظور مراقبت های درمانی

از انجایی که هیجان ها برسیستم ایمنی بدن تاثیر میگذارند نظارت برآنها میتواند به ارایه اطلاعات مفید پزشکی با ارزش تشخیصی درمراقبت های بهداشتی و درمانی منجر شود دراین تحقیق کارایی سیگنالهای مختلف فیزیولوژیک به منظور تشخیص هیجان های مختلف با یکدیگر مقایسه میشود درشرایط کنترل شده با استفاده ازقطعات فیلم استاندارد هیجان های پایه شادی خشم ناراتی و آرامش مطابق با چهارربع فضای برانگیختگی جاذبه برروی 24داوطلب سالم با ویژگیهای مشترک ایجاد میشوند بصورت همزمان سیگنالها محیطی فعالیت الکتریکی قلب فعالیت الکتریکی ماهیچه سیگنال تنفسی و سیگنال رسانایی پوست که نشان دهنده تغییرات فیزیولوژیک ازطریق سیستم عصبی خودمختار می باشد ثبت میشود پس ازپیش پردازش های لازم برای هرنوع ازسیگنالها شامل قطعه بندی هموارسازی هنجارسازی حذف نوفه و دست نماها و حذف رانش خط پایه ویژگیهای متنوع درحوزه زمان و فرکانس ازسیگنالها استخراج میشود سپس با روشی مناسب ویژگی های مناسب انتخاب و ویژگیهای غیرمربوط حذف میشود درنهایت با استفاده ازروش های کاهش بعد و دسته بندی کارایی سیگنالها درتفکیک هیجان ها بصورت کیفی و کمی با یکیدگر مقایسه می شود نتایج نشان دهده توانایی و محدودیت های مختلف هرنوع ازسیگنالها درتشخیص هیجان های مشخص است

کلیدواژه ها:

تشخیص هیجان ، سیگنالهای فیزیولوژیک ، پردازش سیگنال ، انتخاب ویژگی ، روشهای دسته بندی