بررسی نقش فناوری مدنی در افزایش مشارکت شهروندان و شفافیت در دولت به منظور دستیابی به ویژگی های شهر هوشمند

این مقاله به تعامل بین جنبش شهر هوشمند، فناوری مدنی و بازآفرینی تدریجی مدیریت دولتی می پردازد. فناوری مدنی، یک جنبشنوظهور ا ست که وعده رفع شکاف میان شهرهای هو شمند و مدیریت عمومی سنتی را میدهد. ک سبوکارها، سازمانهای غیرانتفاعی وانجمن های مدنی بواسطه فناوری مدنی و در چارچوب شهرهای هوشمند و جنبش شهرهای هوشمند، دولت را از بیرون متحول می کنند وجوامع را تغییر میدهند. این مقاله به جنبش فناوری مدنی، رشد هک مدنی و سایر فناوری های مدنی، شیوه ها، داده های مدنی باز وخلق و استفاده مجدد از طیف گسترده ای از فناوری ها می پردازد.در سرتا سر جهان، جوامع با چالش های متعددی روبرو هستند که حیات و پایداری آنها را تهدید می کند، یکی ار موارد خاص شهرهایهوشمند و چالش های آن است که بر تمام جوامع در هر اندازه و نوعی تاثیر می گذارند. از آنجاییکه فقدان سرمایه اجتماعی همچنان وجوددارد، فقدان همبستگی در جامعه تبدیل به مساله بسیاری از جوامع شده است. بسیاری از جوامع با مشکلات ناشی از کاهش درآمد مالی،مسائل مالیاتی و ناتوانی در ارائه خدمات محلی حیاتی مواجه هستند.جنبش فناوری مدنی راهکارهای منا سبی برای مواجهه با این جالشها ارائه می دهد. در دهه های گذ شته، ک سبوکارها، سازمان های غیرانتفاعی و گروه های شهروندی از فنآوری برای مواجهه با چالش هایخود استفاده کرده اند تا جوامعشان را بسازند، دولت را بهبود ببخشند و در برابر نیروهای خارجی مقاومت کنند. سازمان هایی که بخشی ازجنبش فناوری مدنی هستند در حال تغییر چهره جوامع هستند.در این مقاله ابتدا جنبش شهر هوشمند که زمینه ای را برای استدلال و بحث کلی ارائه خواهد کرد معرفی می گردد. سپس جنبشفناوری مدنی و عناصر به عنوان پلی مفهومی بین شهرهای هوشمند و مدیریت عمومی سنتی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. و در نهایتبه برر سی نقش فناوری مدنی در ایجاد دولت باز و تو سعه شهر هو شمند، و چگونگی تاثیر تغییرات سه حوزه دولت، شهروندان و جامعهمدنی در تعامل با یکدیگر که می توانند انقلابی در آینده هر یک از نهادها ایجاد کنند و مهارت های مورد نیاز مدیران دولتی، پرداخته میشود و سپس نتیجه گیری ارائه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

شهرهای هوشمند ، فناوری مدنی ، شفافیت در دولت