بررسی استفاده از فناوری های نوین آموزشی و سیستم های هوش مصنوعی در تدریس فعال و فرایند یادگیری دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی استفاده از فناوری های نوین آموزشی و سیستم های هوش مصنوعی در تدریس فعال و فرایند یادگیری دانش آموزان است . این پژوهش بصورت مروری و با بررسی متون و اسناد موجود در این زمینه انجام شده است . نتایج پژوهش نشان می دهد که ترکیب هوش مصنوعی با روشهای تدریس فعال در حوزه آموزش، به یک انقلاب بزرگ در فرآیند یادگیری و آموزش منجر شده است . این ترکیب نه تنها مفهوم و رویکرد جدیدی را برای ارتقا یادگیری فراهم می آورد بلکه به ایجاد محیط های آموزشی فعال و پویا کمک می کند. این بحران در نگاه به نقش هوش مصنوعی در عرصه آموزش، از یک دید تعاملی و ترکیبی به دیدی تکاملی و ادغامی تبدیل شده است . این ترکیب می تواند بهبود قابل توجهی در انواع مختلف یادگیری و توسعه مهارتها داشته باشد. با این وجود، توجه به مسائل اخلاقی و اجتماعی مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی در آموزش و نیز تدابیر امنیتی و حفاظت از اطلاعات فراگیران ضروری است . روشهای فعال تدریس شامل انواع مختلفی از تجربیات آموزشی هستند که از جمله آنها می توان به مشارکت دانش آموزان در کلاس، استفاده از مطالب تعاملی ، حل مسائل عملی و ایجاد فضاهای یادگیری جذاب اشاره کرد. استفاده از این روشها می تواند بهبود چشمگیری در عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. این بهبودها شامل بهبود در درک مفاهیم ، افزایش توانایی های حل مسائل ، و تعمیق دانش است . استفاده از روش های تدریس فعال و نوین بر خلاقیت ، یادگیری ، قوه تفکر و قدرت حل مسئله دانش آموزان موثر بوده است ؛ و همچنین در زمینه های اجتماعی و ارتباطی ، باعث ایجاد مهارت و احساس موفقیت و کارآمدی بهتر در دانش آموزان خواهد شد. بنابراین رویکردهای مورد توجه در تدریس فعال، رویکرد ساخت گرا و شناخت گرا است و بر یادگیری عمیق تاکید می شود.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین آموزشی ، سیستم های هوش مصنوعی ، تدریس فعال ، فرایند یادگیری ، دانش آموزان