تاثیر برنامه های آموزشی خاص بر رشد شناختی کودکان کم توان ذهنی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بازی های تعاملی بر بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان کم توان ذهنی انجام شده است . بازی های تعاملی به عنوان یکی از روشهای نوین آموزشی و تربیتی ، به کودکان کم توان ذهنی کمک می کند تا مهارتهای ارتباطی ، همکاری ، تعامل بین فردی ، اعتماد به نفس اجتماعی و حل مسئله خود را تقویت کنند. این پژوهش با استفاده از یک نمونه گیری تصادفی از کودکان کم توان ذهنی در یک مدرسه خاص، اثرات بازی های تعاملی را بر مهارتهای اجتماعی آنها مورد ارزیابی قرار داده است .نتایج نشان داد که بازی های تعاملی تاثیر مثبتی بر افزایش مهارتهای اجتماعی کودکان کم توان ذهنی دارند. کودکان با مشارکت در این بازی ها، توانایی برقراری ارتباط موثر با همسالان، ابراز احساسات و افکار خود، گوش دادن به دیگران، همکاری و تعامل بین فردی را بهبود بخشیدند. همچنین ، این بازی ها به کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و افزایش رفتارهای مثبت اجتماعی منجر شدند و اعتماد به نفس کودکان در تعاملات اجتماعی را افزایش دادند. بازی های تعاملی نیازمند حل مسئله و تصمیم گیری سریع هستند که این امر نیز به توسعه مهارتهای حل مسئله کودکان کمک کرد.با توجه به نتایج این پژوهش ، پیشنهاد می شود که مربیان و معلمان برنامه های بازی تعاملی را به عنوان بخشی از روشهای آموزشی و تربیتی خود در مدارس و مراکز آموزشی برای کودکان کم توان ذهنی مدنظر قرار دهند. این برنامه ها می توانند به بهبود مهارتهای اجتماعی ، افزایش اعتماد به نفس و کاهش رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان کمک کنند و نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی آنها داشته باشند.

کلیدواژه ها:

بازی تعاملی ، کودکان کم توان ذهنی ، آموزش برنامه های خاص