اقدام پژوهی : چگونه توانستیم پرخاشگری و عدم علاقه به تحصیل را در یکی از دانش آموزان کنترل و کاهش دهیم ؟

پژوهش به بررسی و اجرای راهکارهایی پرداخته است که می توانند به کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و افزایش انگیزه تحصیلی در دانش آموزان کمک کنند. پرخاشگری و بی علاقگی به تحصیل دو مشکل اساسی در نظام آموزشی محسوب می شوند که می توانند تاثیرات منفی جدی بر پیشرفت تحصیلی و روابط اجتماعی دانش آموزان داشته باشند. هدف این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر این رفتارها و ارائه روشهای مداخله ای موثر برای کنترل و کاهش آنها بوده است .در این پژوهش ، ابتدا به شناسایی عوامل مختلفی که ممکن است منجر به پرخاشگری و بی علاقگی به تحصیل شوند، پرداخته شده است . این عوامل شامل مسائل خانوادگی ، فشارهای اجتماعی ، مشکلات روانشناختی و شرایط محیطی می باشند. سپس ، با استفاده از نظریات و دیدگاههای مختلف روانشناسی و آموزشی ، برنامه های مداخله ای طراحی و اجرا شدند. این برنامه ها شامل مشاوره فردی و گروهی ، جلسات آموزشی ، فعالیت های تقویت کننده روابط اجتماعی و تکنیک های مدیریت خشم بودند.نتایج این پژوهش نشان داد که با اجرای مداخلات چندبعدی و جامع ، می توان به طور قابل توجهی پرخاشگری دانش آموزان را کاهش داد و علاقه آنها به تحصیل را افزایش داد. ارزیابی های مستمر و بازبینی منظم از برنامه های مداخله ای نیز نقش مهمی در موفقیت این فرآیند داشتند. یافته های این مطالعه بر اهمیت توجه به نیازهای روانشناختی و اجتماعی دانش آموزان و نقش حیاتی معلمان و خانوادهها در ایجاد محیطی حمایتی و انگیزشی تاکید دارد.این پژوهش نتیجه می گیرد که با استفاده از رویکردهای جامع و مشارکتی ، می توان به بهبود رفتارهای دانش آموزان و افزایش انگیزه تحصیلی آنها کمک کرد. توصیه های ارائه شده در این پژوهش می تواند به معلمان، مدیران مدارس و والدین در طراحی و اجرای برنامه های موثر برای کنترل و کاهش رفتارهای منفی دانش آموزان و افزایش علاقه آنها به تحصیل کمک کند.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، عدم علاقه به تحصیل ، دانش آموز ، مدیریت خشم ، انگیزه تحصیلی ، مشاوره ، مداخلات آموزشی .