بررسی اثربخشی امید درمانی گروهی بر تاب آوری زنان معتاد مشهد

امید درمانی از نظریه امید اسنایدر و اندیشه های برگرفته از درمان شناختی - رفتاری ، داستان درمانی و درمان راهحل مدار مشتق می شود و بر این هدف استوار است که به درمانجویان کمک کند تا هدفهای روشنی را فرمولبندی کنند.ازاین رو هدف این مقاله بررسی اثربخشی امید درمانی گروهی بر تاب آوری زنان معتاد مشهد می باشد.روش اصلی پژوهش نمونه گیری به صورتکاملا تصادفی بوده که از بین بیماران یک مرکز ۳۵ نفر (۱۵ نفر به ازا هر یک از گروههای آزمایش و کنترل و ۵ نفر جهت رفع احتمال ریزش آزمودنی ها ) به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. نتایج مربوط به فرضیات این پژوهش نشان می دهد که امید درمانی گروهی بر بهبود تاب آوری و ماندگاری بر درمان زنان معتاد تحت درمان نگهدارنده با متادون (MMT) شهر مشهد اثربخش است . با توجه به تاثیرگذاری عواملی مانند افسردگی ، اضطراب، اختلالات شخصیت ، وضعیت تاهل ، سطح سواد، وضعیت اقتصادی بر وضعیت و شدت تاب آوری و ماندگاری درمان افراد، عدم کنترل این گونه متغیرهای تاثیرگذار ازجمله محدودیت های این پژوهش به شمار می رود که از قابلیت تعمیم آن می کاهد.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، امید درمانی ، تاب آوری