بررسی و تحلیل مولفه های ادبیات پایداری در نمایشنامه وطنی عکا اثر عبدالرحمان شرقاوی

ادبیات پایداری نوعی از ادبیات است که در آن به بیان مظلومیت های مردمی می پردازد که گرفتار نظامی استبدادی هستند این نوع از ادبیات با توجه به مقتضیات زمان در دورههای مختلف بروز پیدا می کند. نهی سکوت در برابر استبداد، بیان مظلومیت ها و رنج ها، ستایش مجاهدان راه آزادی و آزادگی ، قیام در برابر ظلم ، ارج نهادن به سرزمین و امید به آینده ای پیروز ازجمله پیامهای ادبیات پایداری است . درواقع این گونه ادبی ، در طول تاریخ و در کشاکش تهاجم قدرتها و تدافع جوامع سلطه ناپذیر، همواره به مثابه ابزار و سلاحی بازدارنده رخ نموده و موجبات احیاء تداوم و بقای فرهنگی جوامع مورد هجوم یا تحت سلطه را فراهم آورده است . شاعران و نویسندگان بسیاری به این نوع از ادبیات در آثارشان پرداخته اند. از جمله عرب ها که بیشترین شناخت و درک را پیرامون امر مقاومت و ایستادگی و پایداری در آثار ادبی خویش بروز داده اند. عبدالرحمان شرقاوی ( ۱۹۸۷؛۱۹۲۱م ) ، نویسنده مصری نیز بیشتر آثارش رنگ و بوی مقاومت و پایداری دارند. از مهمترین آثار او در حیطه مقاومت نمایشنامه ((وطنی عکا)) می باشد که در آن از زبان بازیگران نمایشنامه در مورد مولفه های ادبیات پایداری و مقاومت عرب ها به خصوص فلسطین می پردازد. این اثر به روش کتابخانه ای و با شیوه توصیفی -تحلیلی در بردارنده یافته هایی چون؛ دعوت به مبارزه و پایداری در برابر متجاوزین ، اختناق و استبداد داخلی ، نبود آزادی های فردی و اجتماعی ، قانون گریزی و قانون ستیزی با پایگاههای قدرت، غصب و غارت سرزمین و سرمایه های ملی و فردی و.. می باشد

کلیدواژه ها:

ادبیات پایداری ، عبدالرحمان شرقاوی ، نمایشنامه »وطنی عکا« ، تحلیل محتوا