نقش سرمایه انسانی پایدار و سبز در کسب مزیت رقابتی سازمان ها

زمینه و هدف : با توجه به شرایط و خواست جهان امروزی بسیاری از سازمان ها جهت اجرای استراتژی های زیست محیطی تلاش می کنند. هدف این پژوهش ارائه مدلی جهت شناسایی و ارزیابی نقش سرمایه انسانی پایدار و سبز در کسب مزیت رقابتی سازمان های فعال در صنعت نفت می باشد. روش بررسی: تحقیق حاضر از منظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها کمی- کیفی می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات از منابع مکتوب و الکترونیکی به صورت هدفمند در حوزه پایداری سازمانی و زیست محیطی استفاده شده است. در بخش کیفی به صورت هدفمند و غیر تصادفی و ازطریق مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده و پرسشنامه صورت گرفت. آزمون فرضیات مدل با روش الگوی معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها : با توجه به نتایج بدست آمده از نرم افزار، می توان اذعان نمود که ابعاد مدیریت ارشد، کارکنان و سازمان تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد سبز سازمان داشته و در نهایت تاثیر مثبتی بر کسب مزیت رقابتی خواهند داشت. مقادیر ضریب مسیر در مدل برای مولفه های سازمان ۵۰۴/۰، کارکنان ۲۸۶/۰، مدیریت ارشد۱۹۰/۰ درصد تغییرات مربوط به متغیر عملکرد سازمانی پایدار و سبز ۴۳۱/۰ را به طور مستقیم تبیین می کنند. نتایج نشان می دهد مابین شاخص های اصلی پژوهش، منابع انسانی (با ضریب مسیر : ۳۸۶/۰) بیشترین تاثیر بر عملکرد سبز سازمان را دارد. همچنین تاثیر عملکرد سبز سازمان بر مزیت رقابتی( با ضریب مسیر ۴۳۷/۰) قابل توجه است. بحث و نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از پژوهش نشان می دهد که شاخص کارکنان، مدیران ارشد و ذینفعان سه مولفه تاثیر گذار بر عملکرد سبز سازمان می باشند که بر مزیت رقابتی سازمان تاثیر مثبت دارند. به منظور اجرای موفقیت آمیز استراتژی های سبز در صنایع آلاینده، به ویژه در پالایش نفت، مدیران ارشد باید بر دارایی های نامشهود سازمان های سرمایه گذاری خود تمرکز کنند تا خلاقیت کارکنان خود را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

استراتژی سبز ، پایداری محیط زیست ، ذینفعان ، مدیران ارشد ، منابع انسانی.