پارازیتوییدهای جوانه خوار بلوط ( L. Tortrix viridana) در استان کردستان
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 87
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFRPR-15-2_005
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
چکیده مقاله:
جوانه خوار بلوط۱۷۵۸ Tortrix viridana L. دارای دشمنان طبیعی متعددی است، به منظور شناسایی پارازیتوییدهای جوانه خوار بلوط و بررسی میزان تاثیر این عوامل طبیعی در کنترل جمعیت آفت، مطالعه حاضر، در شهرستانهای مریوان و بانه طی سالهای ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ انجام شد. نمونهبرداری به صورت هر ماه یکبار، از اواسط اسفند ماه با بازدید از جنگلهای آلوده، انجام شد که حداقل ۵۰ تخم آفت جمعآوری و به منظور خروج پارازیتهای احتمالی تخم، به آزمایشگاه منتقل شدند. همزمان با ظهور لاروها و شفیره های آفت، با بازدید هفتگی از مناطق آلوده، از هر منطقه مشخص، حداقل ۱۰۰ لارو و یا شفیره جمع آوری و پس از انتقال به آزمایشگاه در ظروف پرورش قرار داده شده و با بازدید مرتب قفسها، پارازیتوییدهای خارج شده جمع آوری و شناسایی و میزان پارازیتیسم و نوع پارازیتویید در هر مرحله مشخص شد و در نهایت درصد کلی پارازیتیسم تعیین گردید. بر اساس نتایج، هیچگونه پارازیتوییدی از تخم های آفت خارج نشد. اما با بررسی لاروها و شفیره های آفت، در مجموع ۱۰ گونه زنبور پارازیتویید متعلق به ۶ خانواده مختلف و ۳ گونه مگس پارازیتویید متعلق به خانواده Tachinidae شناسایی شدند. بررسی ها نشان داد که میزان پارازیتیسم لاروهای سنین پایین بسیار ناچیز بود اما در لاروهای سنین بالا و شفیره ها، پارازیتیسم بین ۱۵ تا ۲۵ درصد بود. بر اساس نتایج به دست آمده، در هر دو سال اجرای پروژه، گونهGoniozus yezo Terayama, ۲۰۰۶ با میانگین ۷/۶۶ درصد، بیشترین فراوانی را داشت و پس از آن گونه هایBrachymeria minuta (Linnaeus, ۱۷۶۷) با ۱۳ و Apantelessp. با ۵/۸ درصد، نسبت به سایر گونه ها فراوانی بیشتری داشتند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
salah-al-din kamangar
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کردستان، سنندج، ایران
H. Lotfalizadeh
دانشیار پژوهش، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
A. Mohammadi-Khoramabadi
استادیار، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
F. Seyedi-Sahebari
مربی پژوهش، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
