شناسایی عامل شانکر باکتریایی صنوبر در استان های زنجان و مرکزی
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 137
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFRPR-19-1_003
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
چکیده مقاله:
از کلن های مختلف صنوبر در استان های گیلان، زنجان، مرکزی، آذربایجان غربی، کرمانشاه و همدان بازدید و از شانکرهای روی شاخه های یک تا چندساله و تنه ی دارای علائم زخم، نمونه برداری گردید. از نمونه های استان های زنجان (هشت جدایه) و مرکزی (چهار جدایه) از باکتری های زردرنگ و لعاب دار جداسازی شد. بیماریزایی جدایه ها روی سرشاخه های جوان صنوبر و واکنش فوق حساسیت در توتون اثبات شد. کلیه ی جدایه ها در واکنش های گرم، اکسیداز، آرژینین دهیدرولاز، هیدرولیز ژلاتین، لسیتیناز و اوره آز منفی، و در آزمون کاتالازمثبت و قادر به هیدرولیز اسکولین، توئین۸۰، تولید لوان و تولید H۲S ازسیستئین و پپتون بودند. تمامی استرین ها از قندهای سوکروز، فروکتوز، اینوزیتول، ترهالوز، گالاکتوز، و نمک-های فومارات و سوکسینات سدیم به عنوان تنها منبع کربن استفاده، ولی از ال آرابینوز، لاکتوز، دی سوربیتول، ال رامنوز، رافینوز، مالتوز، دی ریبوز، ملی بیوز، سیترات و استات سدیم استفاده نکردند. براساس ویژگی های باکتری شناسی و بیماریزایی عامل بیماری Xanthomonas populi (ex Ridé ۱۹۵۸) Ridé and Ridé ۱۹۹۲ شناسایی شد. درصد آلودگی تنه درختان صنوبر در ایستگاه خسبیجان (اراک) بین ۰.۷ تا ۱۳.۳ درصد تعیین گردید. کلن های P.b ۵۶.۲۱، P.a ۴۹.۳۹ و P.b ۷۲.۱۳ دارای کمترین آلودگی و کلن های P. n ۵۶.۲۱ ، P. n ۷۲.۱۴ و P. n ۵۶.۵۲ بیشترین آلودگی را داشتند. از کلن P.a ۷۲.۷ در ایستگاه خسبیجان و همچنین از کلن های مختلف در ارومیه، کرمانشاه، آذربایجان غربی و همدان این باکتری جداسازی نشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Ali Alizadeh Aliabadi
دانشیار پژوهش، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
F. Jami
استادیار گروه میکروبیولوژی و بیماری های گیاهی، موسسه بیوتکنولوژی کشاورزی و جنگل، دانشگاه پرتوریا، پرتوریا، آفریقای جنوبی
M.R. Arefipoor
کارشناس ارشد پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :