تغییرات سالانه وضعیت زوال درختان بلوط در جنگل های استان کردستان
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 136
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFRPR-20-2_002
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
چکیده مقاله:
یکی از معضلات محیط زیستی جنگل های زاگرس به ویژه در دو دهه اخیر، بروز پدیده زوال بلوط (Oak decline) است . شدت زوال بلوط در زاگرس شمالی کندتر از زاگرس میانی و جنوبی است. هدف از این مطالعه، بررسی روند خشکیدگی درختان بلوط در شهرستان بانه (استان کردستان) در سال های ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ بود. برای اجرای این مطالعه چهار سایت بلوه و گندمان (دامنه جنوبی) و سارکی و میرحسام (دامنه شمالی) انتخاب و در هریک، ۱۰۰ درخت ارزیابی شدند. وضعیت زوال درختان طی دو سال اجرای مطالعه در پنج طبقه شامل درختان سالم، سرخشکیده، خشکیدگی تا ۵۰ درصد، خشکیدگی بیشتر از ۵۰ درصد و کاملا خشکیده ثبت شد. از آزمون های ناپارامتری ویلکاکسون و فریدمن برای مقایسه کدهای زوال در هر سایت در دو سال متوالی و مقایسه کدهای زوال در چهار سایت در هر سال (جداگانه) استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین تغییر طبقه زوال در سایت سارکی (با ۲۷/۰ تغییر) بود. در هر چهار سایت، درختان در سال دوم آماربرداری به سمت طبقه های زوال در حال تغییر بودند و از نظر آماری تغییر طبقه های زوال در هر سایت در دو سال متوالی معنی دار بود. نتایج آزمون فریدمن تائید کرد که در هر سال اختلاف طبقه های زوال در چهار سایت از نظر آماری معنی دار بود. همچنین، سهم درختان دارای زوال (سرخشکیده و خشکیدگی تا ۵۰ درصد) از ۲۴ درصد در سال ۱۳۹۸ به ۴۴ درصد در سال ۱۳۹۹ تغییر یافته بود. بیشترین زوال درختان بلوط در دامنه شمالی مشاهده شد. درمجموع، پیشنهاد می شود تا حدامکان دخالت های انسانی کنترل شوند .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
maziar heidari
استادیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، سنندج، ایران
Mehdi Pourhashemi
دانشیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگل، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
Hassan Jahanbazy Goujani
دانشیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شهرکرد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
