استفاده از نشانگر RAPD برای ارزیابی گوناگونی ژنتیکی برخی از گونه های آویشن

سیزده نمونه از گیاه دارویی آویشن، شامل۱۰ نمونه از گونه بومی Thymus daenensis  و نمونه های دیگر مربوط به گونه های T. migricus, T. pubsence  و T. fedtschenkoi مورد ارزیابی ژنتیکی قرار گرفتند. به منظور ارزیابی تنوع مولکولی نمونه های آویشن، DNA ژنومی به صورت بالک با استفاده از روش CTAB با کمی تغییرات، استخراج گردید. برای انجام واکنش PCR از۲۰ آغازگر رپید استفاده گردید که تنها ۸ آغازگر باندهای واضح و تکرارپذیر را نشان دادند. از مجموع ۹۷ باند تولید شده ۶۱% باندها چند شکل بودند. بیشترین تعداد قطعه تکثیر شده (۱۶عدد) مربوط به آغازگرOPA۹ و کمترین تعداد (۸ عدد) مربوط به آغازگر OPP۳ بود. نمونه های شماره ۸ (daenensis subs daenensis T.) و ۱۰ ( T. daenensis subs daenensis) در کمترین فاصله ژنتیکی (شباهت ۹۲%)  نسبت به هم و نمونه های شماره ۲ ( T. migricus ) و ۱۱ (T. daenensis subs daenensis) در دورترین فاصله (شباهت ۷۵%) نسبت به هم قرار داشتند. میانگین تنوع ژنی نی برابر با ۲۰۸۷/۰ به دست آمد. دندروگرام ترسیم شده در فاصله ژنتیکی ۸۰% دو گروه اصلی را بین ۱۳ نمونه مشخص کرد. در یک گروه نمونه هایی از سه گونهT. migricus ،T. daenensis  و T. pubsence قرار گرفتند و در گروه دوم دو گونهT.daenensis subs daenensis   و T. fedtschenkoi قرار گرفتند. به طورکلی بررسی تنوع در ژنوتیپ های آویشن با استفاده از نشانگر رپید نشان داد که این نشانگر در شناسایی نواحی چند شکلی و تخمین فاصله ژنتیکی و مدیریت ژرم پلاسم می تواند مفید باشد

کلیدواژه ها:

آویشن ، تنوع ژنتیکی ، RAPD