مطالعه پایداری عملکرد علوفه در اکسشن های گونه Agropyron trichophorum با مدل AMMI و سایر روش های تجزیه پایداری در دو محیط تنش و بدون تنش خشکی

عملکرد علوفه خشک ۲۴ اکسشن از گونه Agropyron trichophorum در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در دو محیط آبیاری عادی (بدون تنش) و دیم (تنش خشکی) در ایستگاه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه واقع در شهرستان اسلام‎آباد غرب به‎مدت دو سال بررسی شد. بر اساس نتایج تجزیه واریانس اختلاف معنی­داری بین اکسشن­های مورد بررسی و همچنین محیط­های مورد مطالعه مشاهده شد. اثر متقابل اکسشن × محیط در سطح ۱ درصد معنی­دار شد. بر اساس تجزیه AMMI، دو مولفه اصلی اثر متقابل ۷۷/۹۶ درصد از واریانس اثر متقابل را بیان کردند و در سطح ۱ درصد معنی­دار شدند. گروه­بندی حاصل از آزمون دانکن (۰۵/۰> p) و تجزیه خوشه‎ای، اکسشن­های ۴-۸، ۷-۱۰، ۵-۷، ۳۱۳، ۱۳- ۱۲ و ۳۱۴ را به‎عنوان اکسشن­های برتر برای عملکرد علوفه خشک در یک گروه قرار داد. بر اساس مولفه­های اصلی، اثر متقابل و پارامترهای پایداری اکسشن­های ۴-۸ و ۷-۱۰ بیشترین پایداری عمومی برای عملکرد علوفه داشتند و قابل معرفی برای برنامه­های اصلاحی برای شرایط آب و هوایی استان کرمانشاه می­باشند. اکسشن­های ۵-۷، ۳۱۳ و ۱۳-۱۲ با شرایط آبیاری عادی سازگاری اختصاصی نشان دادند. اکسشن ۳۱۴ نیز، سازگاری اختصاصی با شرایط تنش داشت و قابل معرفی در برنامه­های اصلاحی به ویژه با تاکید بر شرایط دیم استان کرمانشاه می­باشد.

کلیدواژه ها:

آگروپایرون ، تنش خشکی ، سازگاری ، مدل AMMI