بررسی شکست بوردهای الکترونیک در سامانه های فضایی تحت ارتعاشات تصادفی

طراحی سازه های فضایی باید با دقت انجام شود، زیرا که کوچکترین اهمالی در طراحی و ساخت فضاپیما باعث خسارت های مالی سنگینی می شود. بوردهای الکترونیکی به عنوان یکی از مهم ترین اجزای سیستم های الکترونیکی در هر عملیات، باید به گونه ای طراحی و ساخته شوند که تحت بارهای وارده بتوانند همچنان به عملکرد خود ادامه دهند. سطوح قوی ارتعاشات تصادفی که تجهیزات فضایی در معرض آن قرار می گیرند، می تواند سبب خسارت در بوردهای الکترونیکی و شکست شود. میدان ارتعاشات تصادفی که بر روی بورد الکترونیک اعمال می شود را می توان با بارگذاری مود ترکیبی I/II مدل کرد. واماندگی و شکست جعبه های الکترونیکی اغلب به علت ترک خوردگی در اتصال بین بورد الکترونیکی و لحیم تحت بارگذاری مود ترکیبی I/II رخ می دهد. در این تحقیق معیار شکست جدیدی برمبنای حداکثر تنش مماسی برای پیش بینی شکست در ترک سطحی بین بورد الکترونیکی و لحیم ارائه می شود. بر مبنای این معیار جهت و لحظه شروع رشد ترک برای ترک سطحی بین دو ماده ایزوتروپیک و اورتوتروپیک پیش بینی می شود. به این ترتیب، منحنی حد شکست را می توان ترسیم کرد. با مقایسه معیار ارائه شده با داده های تجربی موجود در مراجع می توان دریافت که معیار ارائه شده اعتبار کافی برای ارزیابی پیش بینی شکست در ترک های سطحی بین دو ماده ایزوتروپیک و اورتوتروپیک را داراست.

کلیدواژه ها:

بورد الکترونیک ، اتصالات لحیم ، ارتعاشات تصادفی ، شکست ، ترک سطحی