گزارش یک تجربه کارآزمایی تصادفی چهار گروهی از تاثیر پیام های مبتنی بر الگوی فرایند موازی توسعه یافته بر ابعاد ادراکی و رفتارهای پیشگیری از کووید ۱۹

مقدمه: بیماری کووید ۱۹ و بیماری هایی با علایم تنفسی در تجمعاتی مانند مدارس، قابلیت تبدیل به همه گیری دارد. از آن جایی که تاکنون درمان اختصاصی تایید شده ای برای این گروه از بیمار ی ها به دست نیامده است، چاره ای جز پیشگیری نیست. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر پیام های مبتنی بر الگوی فرایند موازی توسعه یافته (Extended parallel process model یا EPPM)، بر ابعاد ادراکی و رفتارهای پیشگیری از کووید ۱۹ در دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی شهرستان برخوار در سال ۱۴۰۰ انجام شد. روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی آموزشی کنترل شده تصادفی بود و بر روی ۳۰۰ دانش آموز مقطع ابتدایی شهرستان برخوار با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انجام گردید. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود. افراد در دو گروه آزمون (مداخله از طریق پوستر و مبتنی بر EPPM برای آموزش رفتارهای پیشگیری از بیماری های واگیردار تنفسی مانند کووید ۱۹) و یک گروه شاهد قرار گرفتند. داده های پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از آزمون های Paired t، ANOVA و MANCOVA در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در گروه اول آزمون (گروه تهدید)، میانگین نمره متغیرهای نگرش (۰۳۰/۰ = P)، رفتار (۰۰۱/۰ = P) و قصد (۰۰۷/۰ = P) پس از مداخله نسبت به قبل از آن افزایش معنی داری داشت. در گروه دوم آزمون (گروه کارامدی) نیز پس از مداخله، میانگین نمره متغیرهای خودکارامدی (۰۱۷/۰ = P)، ترس (۰۴۲/۰ = P)، انکار صحت یا ارزش پیام (۰۰۱/۰ = P) و اجتناب دفاعی (۰۲۷/۰ = P) نسبت به قبل از مداخله افزایش معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: در مجموع، پوسترهای حاوی تهدید مبتنی بر مدل فرایند موازی توسعه یافته بر رفتارهای پیشگیری از کووید ۱۹ تاثیر بیشتری بر ابعاد ادراکی و رفتارهای پیشگیری داشت. کاربرد مدل فرایند موازی توسعه یافته، به لحاظ ایجاد شدت و حساسیت درک شده، بر رفتارهای پیشگیری و بهبود نگرش، قصد و رفتار گروه مورد بررسی تاثیرگذار بود.

کلیدواژه ها:

Infectious respiratory diseases ، COVID-۱۹ ، Behavior ، Primary schools ، Students ، Girls ، Iran ، بیماری های واگیردار تنفسی ، کووید ۱۹ ، رفتار ، مدارس ابتدایی ، دانش آموزان ، دختران ، ایران