ارزیابی تاثیر چند ترکیب شیمیایی بر کنترل باکتری Burkholderia gladioli pv. gladioli، عامل بیماری پوسیدگی بنه زعفران

پوسیدگی باکتریایی بنه از بیماری های مهم گیاه زعفران است که توسط باکتری Burkholderia gladioli pv. gladioli (Bgg) ایجاد می شود. در این تحقیق، تاثیر بی کربنات سدیم و سه ترکیب شیمیایی بر پایه مس (اکسی کلرور مس، بردو و نوردوکس) در غلظت های مختلف، بر جمعیت جدایه های باکتری Bgg در محیط آزمایشگاه مورد ارزیابی قرار گرفت، همچنین حساسیت جدایه های باکتری نسبت به ۲۱ آنتی بیوتیک بررسی شد. علائم ایجاد شده روی بنه ها دو هفته پس از مایه زنی، به صورت پوسیدگی خشک همراه با قهوه ای شدن بافت اطراف ناحیه مایه زنی شده بود. توان جدایه ها در ایجاد بیماری زایی روی بنه ها متفاوت بود و بیشترین علائم توسط جدایه Bg۱۶ ایجاد شد. حداقل غلظت بازداندگی از رشد باکتری ترکیب اکسی کلرور مس ۵/۳ در هزار، بردو و بی کربنات سدیم ۱۲ درصد و نوردوکس ۵/۱ در هزار تعیین شد. جدایه های باکتری نسبت به ۹ آنتی-بیوتیک حساسیت نشان دادند، بزرگترین هاله بازدارنده از رشد در اطراف دیسک های تری متوپریم سولفامتوکسازول، نالیدیکسیک اسید، جنتامایسین و آمیکاسین تشکیل شد. شمارش پرگنه های باکتری ها یک هفته پس از کشت نشان داد، سموم مسی موجب کاهش جمعیت باکتری نسبت به تیمار شاهد شدند اما در هفته دوم، تفاوت معنی داری بین آن ها وجود نداشت. بر اساس نتایج این تحقیق، موثرترین تیمارها در کاهش جمعیت باکتری در محیط آزمایشگاه، تیمارهای اکسی کلرور مس ۲ در هزار و ۳ در هزار، بردو ۸ درصد و ۱۰ درصد و نوردوکس ۱ در هزار و ۵/۱ در هزار بودند. تاثیر این تیمارها بر بیماری پوسیدگی بنه زعفران در محیط مزرعه مورد ارزیابی قرار خواهند گرفت.

کلیدواژه ها:

زعفران ، ضدعفونی سطحی ، ترکیبات مسی ، آنتی بیوتیک ، مدیریت بیماری