طراحی برنامه رایانه ای آموزش اختصاصی کردن حافظه و بررسی اثربخشی آن در ارتقاء حافظه خودزندگی نامه ای و ویژگی های هیجانی مراقبان افراد مبتلاء به سرطان

مقدمه: با توجه به محدودیت های ناشی از همه­گیری COVID-۱۹ جهت مراجعه حضوری برای دریافت درمان­ های روان شناختی، پژوهش حاضر، با هدف طراحی برنامه رایانه ای آموزش اختصاصی کردن حافظه (MeST) جهت ارتقاء حافظه خودزندگینامه ای و وضعیت عاطفی مراقبان افراد مبتلاء به سرطان صورت گرفت. روش کار: مطالعه حاضر یک طرح پیش­آزمون پس­آزمون با پیگیری یک ماهه بود که در درمانگاه تخصصی داخلی جهاد دانشگاهی خراسان رضوی (واحد شیمی درمانی) طی بازه زمانی ۱۴۰۱ صورت گرفت. این مطالعه در دو مرحله اصلی ارزیابی اعتبار ابزار طراحی شده و بررسی اثربخشی آن، انجام شد. یافته‎ها: بررسی روایی محتوایی نسخه فارسی نرم­ افزار MeST حاکی از آن بود که مقدار CVI برای بیشتر موارد برابر یا بیش از ۰/۸ است که نشان دهنده اهمیت و ضرورت محتوای موجود در نرم ­افزار طراحی شده می­ باشد. همچنین، ضرورت محتوای جلسات حاکی از آن بود که میزان شاخص CVR برای همه موارد ۰/۹۹ بود. پس از مداخله، مقایسه میانگین افسردگی (۲/۰۶=t ،۰/۰۴=P) و حافظه خودزندگینامه ای (۲/۲۵=Z ،۰/۰۲=P) در دو گروه حاکی از کاهش نمرات این دو مقیاس در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بود. نتیجه­ گیری: با توجه به این که مداخله مبتنی بر MeST بر خط، دارای اثربخشی، آسان و ارزان می­ باشد، می­ تواند در کنار مداخلات سنتی یا برخط دیگر ارائه شود.

کلیدواژه ها:

Autobiographical memory ، Memory specificity training ، Content validity ، Cancer ، Caregiver ، حافظه خودزندگی نامه ای ، آموزش اختصاصی سازی حافظه ، سرطان ، مراقب ، روایی محتوایی