Optimization of seismically isolated structures with linear and nonlinear behavior using genetic algorithms

طراحی سازه ها درمقابل زلزله براین اصل استوار است که سازه باید درمدت وقوع زلزله های بزرگ به نحوی رفتار کند که خسارت وارده به حداقل برسد برای برای اغنا این معیار طراحی مقاومت سازه باید با تمهیداتی افزایش یابد تا سازه درمقابل نیروهای زلزله پایدار بماند انعطاف پذیری مناسب شکل پذیری جذب انرژی بیشتر و سختی کافی ازجمله عواملی هستند که باعث میشوند سازه بعدازوقوع زلزله بدون عیب و با قابلیت سرویس دهی مناسب باقی بماند درسالهای اخیر برای براورده کردن این مهم روش جداسازهای لرزه ای ارایه شده است که دراین سیستم با اضافه کردن یک لایه انعطاف پذیر بین فنداسیون و سازه زمان تناوب سازه افزایش می یابد و این باعث جلوگیری ازانتقال شتاب پایه به طبقات میشود پایه انعطاف پذیر درکاهش شتاب زمین به سازه بسیار موثر است و تحلیل دینامیکی چنین سیستمی توسط محققان مختلفی انجام شده است دراین روش سازه جداسازی شده مانند یک سازه برشی با درجه ازادی جانبی درهرطبقه مدل میشود پس ازنوشتن معادلات حرکت حاکم برسیستم آن را درفضای حالت حل کرده و تغییر مکان و شتاب افقی هرطبقه بدست می اید تکیه گاه به عنوان یک درجه ازادی درنظر گرفته میشود که دارای سه پارامتر مجهول جرم سختی و میرایی می باشد