مقایسه اثر تمرین فانکشنال شدید (HIFT) و مقاومتی سنتی بر وضعیت التهابی مردان چاق جوان

زمینه و هدف: چاقی از مهم ترین عوامل تهدیدکننده ی سلامتی در سرتاسر جهان است که موجب افزایش شاخص های التهابی در بدن می شود. هدف از اجرای تحقیق حاضر بررسی مقایسه اثر شش هفته تمرین فانکشنال شدید و مقاومتی سنتی بر عوامل پیش/ضدالتهابی مردان چاق جوان بود. روش پژوهش: بدین منظور ۳۰ نفر از مردان جوان چاق به ۳ گروه تمرین ورزشی فانکشنال شدید (HIFT) (سن: ۴۵/۲±۳۰/۲۶ سال، BMI: ۶۱/۲±۰۹/۳۱ کیلوگرم بر مترمربع، ۱۰ نفر)، تمرین مقاومتی سنتی (RT) (سن: ۵۴/۲±۶۰/۲۶ سال، BMI: ۳۸/۱±۹۶/۳۰ کیلوگرم بر مترمربع، ۱۰ نفر)، کنترل (Con) (سن: ۹۹/۲±۹۰/۲۶ سال، BMI: ۵۱/۱±۸۵/۳۰ کیلوگرم بر مترمربع، ۱۰ نفر) تقسیم شدند. شرکت کنندگان گروه های HIFT و RT به مدت ۶ هفته، تمرین موردنظر را به صورت ۳جلسه در هفته، هر جلسه ۶۰ دقیقه انجام دادند. قبل و پس از ۶ هفته مداخله نمونه برداری پلاسمایی برای سنجش شاخص های التهابی انجام گرفت. از آزمون آنالیز کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه تغییرات بین گروه ها استفاده شد. سطح معنی داری P<۰.۰۵ در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد تمرین HIFT و RT غلظت پلاسمایی TNF-α و IL-۶ را به طور معنی داری کاهش و غلظت پلاسمایی IL-۱۰ را افزایش داد (۰۰۱/۰=P). تحلیل کوواریانس مشخص ساخت که بین پس آزمون سه گروه در غلظت IL-۶ (۰۰۱/۰=P، ۷۴/۲۹=F) و TNF-α (۰۰۱/۰=P، ۴۳/۱۷=F) تفاوت معنی داری وجود دارد و در گروه های تمرینی به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل است (۰۵/۰>P). نتایج نشان داد که گروه تمرین HIFT و RT در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری IL-۱۰ بالاتری داشته اند (۰۵/۰>P). اما بین دو گروه در IL-۱۰ تفاوت معنی داری یافت نگردید (۰۵/۰