بررسی تطبیقی حکم تخریب مسجد در فقه امامیه و قانون مدنی ایران

تخریب مساجد، با توجه به جایگاه معنوی و والای آن ( بیت االله ) و ضرورت حفظ شان و مقام مسجد، بدوا و بدون علت و دلیل شرعی و بدون حکم حاکم اسلامی ، جایز نمی باشد و حرام است .این امر چه در فقه امامیه و چه در حقوق ایران ( رویه قضایی ) بدیهی و مورد اتفاق می باشد. امروزه با توجه به تعدد مساجد در سراسر کشور و از طرفی با عنایت به افزایش جمعیت و گسترش شهرسازی و نیاز به احداث خیابان ها و جاده ها و امثال این موارد، به طور موردی و مشخص و در موارد خاص با حکم حاکم شرع، تخریب مساجد با شرایط لازمه آن، جایز و امکان پذیر است و به عبارتی دیگر از مسائل مبتلا به عصر ماست .در این مقاله به بررسی تطبیقی تخریب مسجد، در فقه امامیه و حقوق ایران می پردازیم .

کلیدواژه ها:

تخریب ، مسجد ، فقه امامیه ، حقوق مدنی