بررسی حکم تثویب در فریقین از منظر فقه مقارن

علمای امامیه اتفاق نظر دارند بر اینکه تثویب در اذان حرام بوده و هرگز جزء اذان صبح نبوده است ولی میان علمای اهل سنت درمورد اینکه تثویب در اذان جایز است یا خیر، اختلاف است . غالب علمای اهل سنت گفتن این جمله را در اذان صبح مشروع و مستحب و ترک آن را نیز مکروه می دانند اما برخی اندک از علمای اهل سنت مثل ابو حنیفه به بدعت بودن تثویب تصریح نموده است ، این مقاله بر آن است تا با روش توصیفی -تحلیلی به نقد و بررسی بیان دلائل مشروعیت تثویب توسط غالب اهل سنت پرداخته و در ادامه بیان نماید تمام روایاتی که آن ها مورد تثویب نقل نموده اند به دو راوی یعنی بلال و ابی محذوره منتهی می گردد که هر دو روایت دارای ضعف جدی چه از لحاض سندی و دلالی می باشند.

کلیدواژه ها:

تثویب ، اذان ، اهل سنت ، شیعه ، بدعت