بررسی کارکرد تاکید، دلالت ها و چالش های ترجمه آن در قرآن کریم (موردکاوی سوره فاطر)

تاکید به عنوان یکی از مولفه های زبانی و معنوی برای اغراض بلاغی به کار می رود. جستار حاضر با روش توصیفی- تطبیقی کوشیده علاوه بر توصیف جایگاه تاکید و تاثیر آن در بلاغت سوره فاطر، دو مقوله روش ها و ابزارهای این مولفه زبانی- معنوی را تبیین کرده، بازتاب نحوه و کیفیت ترجمه تفسیری آن را در متن مقصد پردازش کند. نتیجه نشان می دهد معنی، به وجودآورنده ساختار و ترکیب های گوناگون در آیات است؛ به عبارتی پرداختن به موضوع احتجاج و بیان حتمیت در معاد در سوره فاطر، عامل اصلی تاکید در این سوره بوده است. همچنین از میان انواع روش ها، تاکید به وسیله «ان» کاربردی ترین نوع تاکید در سوره فاطر بوده که با ۱۸ بار کارکرد، بیشترین بسامد را داشته است. در متن مقصد نیز اهتمام به بازتاب حروف تاکیدی بیش از تاکیدات انتزاعی از ساختارهای نحوی بوده است؛ یعنی مترجم بیشتر با تکیه بر واژه‎محوری و سپس جمله‎محوری، روش تاکید با حروف را با استفاده از برخی قیدها و عبارت های سرآغاز کلامی برابریابی کرده، در حالی که به معنی تاکیدی برخاسته از ترکیب‎ها و ساختارها توجهی نشده است.

کلیدواژه ها:

مولفه های زبانی ، تاکید ، ترجمه تفسیری ، اغراض بلاغی ، سوره فاطر