پیشنهادهایی جهت ارتقاء کیفیت برنامه های توسعه با بهرهگیری از اندیشه الیور ئی . ویلیامسون

امروزه نهادگرایی جدید به عنوان مهم ترین مکتب رقیب مکتب متعارف نه تنها مخالف آن نیست بلکه مکمل آن تلقی می شود؛ بنابراین ، به دلیل ناکافی بودن آموزههای اقتصاد نئوکلاسیک در تبیین مشکلات کشورهای درحالتوسعه ، شناخت و استفاده از تحلیل های نهادگرایانه در حل مشکلات توسعه نیافته می تواند موثر باشد. الیور ای. ویلیامسون از رهبران مطالعات علمی را در این شاخه شناخته می شوند. در این تحقیق برجسته ترین دیدگاههای ویلیامسون که در سال ۲۰۰۹ برای مطالعه مدیریت ، برنده جایزه نوبل شد، بحث می شود. بر اساس یافته ها مشارکت ویلیامسون در پیشرفت اقتصاد جدید نهادگرایی در چهار عنوان کلی ارائه شده است : ۱- اقتصاد هزینه های مبادلاتی ، ۲- استفاده از تحلیل های »فرازنگر« در حل مسائل توسعه نیافتگی ، ۳- چهار سطح تحلیل اجتماعی به منظور بررسی نقطه شروع اصلاحات توسعه ای و ۴- علم اقتصاد تدبیر امور. این نظریات دارای ظرفیت خوبی برای تبیین علل توسعه نیافتگی در کشور هستند. در این تحقیق ، از دو نظریه اخیر برای تبیین مسائل توسعه اقتصادی در ایران استفاده شده است . تبیین شکاف بین اهداف قوانین رسمی و واقعیات تحقق یافته در جامعه ، لزوم توجه به الزامات نهادی در برنامه ریزیهای توسعه ، ضرورت مرحله ای بودن تحولات نهادی و انتخاب تحول فرهنگی به عنوان نقطه شروع حرکت توسعه در ایران، از عمدهترین موارد استفاده از نظریات ویلیامسون برای تبیین مسائل و ارتقاء کیفیت برنامه های توسعه ایران می باشد.

کلیدواژه ها:

نهادگرایی جدید ، اولیور ای ویلیامسون ، برنامه توسعه ، مدیریت در ایران