محدوده نفوذ معاهده ۱۹۵۵ مودت میان جمهوری اسلامی ایران و آمریکا و نیز حوزه تاثیر آن در تعاملات دو کشور

سر باز زدن از ادای مفاد یک عهد نامه علی الاصول پیامد های حقوقی و عملی برای کشور ناقض در پیخواهد داشت؛ اما نقض عهد نامه ای که عنوان آن مودت است به چه شیوه ای اتفاق می افتد؟عهد نامه ی مودت اگرچه بار معنایی دوستی و مرافقت را در خود دارد اما فقط ناظر به آن در تعاملات دوکشور نیست. پس از انقلاب و منقطع شدن تعاملات دو دولت ایران و ایالات متحده، این عهد نامه خالی ازمحل فایده نشده است؛ بنابر این پرسشی که در ذهن ایجاد می گردد این است که با وجود دشمنی امروزه یامریکا با ایران در عرصه ی بین الملل آیا مجالی برای استفاده از سند مذکور برای احقاق برخی حقوقکشورمان وجود دارد یا خیر؟ اگر بخواهیم به این سوال پاسخ بدهیم ابتدا باید ماهیت حقوق بین الملل راشناخته و سپس محدودیت اعمال چنین اسنادی را در کشاکش تغییر رویکردهای دول متخاصم بر مبنایدریافت صحیح از آن ماهیت، ملاحظه کنیم. مثلا در متن سند عهد نامه شرطی وجود دارد که مبنی بر ارجاعدادن اختلافاتی که ناشی از تفاسیر مختلف از متن و یا اختلافات مسبب از نحوه ی اجراست میباشد؛ بایددید در پرتو همان تحلیل ماهوی از کارکرد حقوق بین الملل آیا این شرط هنوز دارای اعتبار هست یا خیر؟این مقاله به سنجش اعتبار این عهدنامه هم از نظر دیدگاه روز در عرصه ی بین الملل و هم از نظر سیاستهای محوری دو کشور خواهد پرداخت.

کلیدواژه ها:

حقوق بین الملل ، عهد نامه مودت ، دیوان بین المللی دادگستری ، معاهده ، ایران