استفاده از داده های ایستگاه های هواشناسی و ماهواره ای در تعیین شدت بارش حوضه آبریز کن

روابط شدت - مدت - فراوانی بارندگی یکی از ابزارهای مهم در برآورد دبی سیلاب است. امروزه به دلیل پیشرفت فناوری و باتوجه به اینکه ایستگاه های باران سنجی به صورت پراکنده در دسترس هستند، استفاده از داده های بارش ماهواره ای با تفکیک زمانی و مکانی مختلف امکان پذیر شده است. در این پژوهش از داده های بارشی PERSIANN با تفکیک زمانی ۱ و ۶ ساعت استفاده شده است. همچنین تفکیک مکانی این داده ها ۰/۰۴×۰/۰۴ درجه است. داده های بارندگی ایستگاه های سینوپتیک اطراف حوضه کن نیز مورد استفاده قرار گرفت. برای محاسبه و بررسی منحنی IDF، سه توزیع احتمالی پیوسته متداول گمبل، پیرسون نوع ۳ و لوگ پیرسون نوع ۳ با دوره های بازگشت ۲، ۵، ۱۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ساله مورد بررسی قرار گرفتند. به طور کلی شدت بارش در روش گمبل بیشتر از روش ییرسون به دست آمد. توزیع لوگ پیرسون نوع ۳ نیز نتایج قابل قبولی در این پژوهش ارائه نداد. برای تعمیم منحنی های شدت – مدت - فراوانی به کل حوضه کن از دو روش درون یابی وزن دهی معکوس فاصله و کریجینگ بیزین تجربی استفاده شد. نتایج نشان داد بین این دو روش، به غیر از توزیع احتمالی پیرسون نوع ۳، تفاوت اندکی وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

Remote sensing ، Gumble distribution ، Pearson distribution ، Flood ، Kan Basin ، سنجش ازدور ، توزیع گمبل ، توزیع پیرسون ، سیلاب ، حوضه کن