تاثیر تنش خشکی، نانوسوپرجاذب و کودهای زیستی بر صفات مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد کلزای بهاره
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 108
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-34-2_014
تاریخ نمایه سازی: 10 شهریور 1403
چکیده مقاله:
اهداف: ارزیابی تاثیر تیمارهای نانوسوپرجاذب و کودهای زیستی بر برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد دانه کلزای بهاره تحت سطوح مختلف فراهمی آب از اهداف این تحقیق بود.مواد و روش ها :دو آزمایش مزرعه ای در سال های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل براساس طرح بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار انجام شد. تیمارها شامل آبیاری در سه سطح، آبیاری بعد از تبخیر ۷۰ ،۱۲۰ و ۱۷۰ میلی متر تبخیر از تشتک کلاسA در کرت های اصلی و تیمارهای نانوسوپرجاذب در دو سطح (۰ و ۴۵ کیلوگرم در هکتار) و تیمارهای کودی در چهار سطح: شاهد، کیتوزان، باکتری های محرک رشد و کیتوزان + باکتری های محرک رشد به-صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفتند. یافته ها: محتوای نیتروژن و فسفر، درصد آب برگ، درصد پوشش سبز، محتوای کلروفیل، ارتفاع بوته، تعداد شاخه و برگ در بوته، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در بوته، محصول بیولوژیکی و به تبع آن ها محصول دانه کاهش یافتند، اما دمای برگ های کلزا افزایش یافت. کاربرد تیمارهای کودی به ویژه تیمار تلفیقی کودهای زیستی + نانوسوپرجاذب تحت تمامی سطوح آبیاری منجربه بهبود این صفات و محصول دانه کلزا به خصوص در تنش شدید گردید. کاربرد نانوسوپرجاذب به تنهایی فقط تحت تنش متوسط و شدید منجربه بهبود این صفات نسبت به عدم کاربرد آن شد. نتیجه گیری: بهبود صفات مورفوفیزیولوژیکی و اجزای محصول درنهایت موجب افزایش محصول دانه گیاهان کلزا شد. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که کاربرد تلفیقی نانوسوپرجاذب با کودهای زیستی می تواند روشی موثر در بهبود محصول کلزا شرایط تنش خشکی باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هاجر والی پور
دکتری تخصصی
جلیل شفق کلوانق
عضو هیات علمی آموزشی دانشگاه تبریز
کاظم قاسمی گلعذانی
عضو هیئت علمی گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
سعیده علیزاده سالطه
دانشیار گروه علوم و مهندسی باغبانی، گرایش گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
مینا امانی
دانشجوی دکتری فیزیولوژی تولید و پس از برداشت گیاهان دارویی، گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز،
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
