تبیین نقش و جایگاه برنامه ریزی درسی در ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

فلسفه اصلی تاسیس مدارس و یاگیری نظام آموزش مدرسه ای در گسترده ترین برداشت خود عبارت است از انتقال، توسعه و بهسازی میراث فرهنگی، بنابراین بدیهی است که ارزش های اجتماعی و فرهنگی یک جامعه اثر قاطعی بر برنامه های درسی و فرآیند تدوین آنها داشته باشد. ارزشهای اجتماعی و فرهنگی نیز به عنوان پالایشگر اهداف و مقاصد برنامه درسی، نقش مهمی را در فرآیند برنامه ریزی ایفا می نماید و هم از این رو است که مبانی اجتماعی و فرهنگی برنامه-ریزی درسی یکی از قلمروهای مهم این رشته به شمار می رود. به طور کلی به مربیان،معلمان و عاملان برنامه درسی در طول اعصار فرصتهایی عرضه شده است، آنان ممکن است بودن کوچکترین انتقاد تمایلات زمان خویش را که در می یابند عینا در برنامه های درسی به کارگیرند که در این صورت برنامه ها آینه نیرو های سیاسی و اجتماعی خواهند بود و یا ممکن است زمان را ارزیابی نموده برنامه های مدارس را به نحوی تدوین نمایند که پاسخگوی تغییرات پویا باشند. برنامه درسی می تواند یا بازتاب جامعه و یا عاملی برای شکل دادن به جامعه باشد. اگر قادر نباشیم در رفتار تغییر مناسب و ساختاری پدید آوریم قربانی آن خواهیم شد. اگر نمی توانیم دنیای اطراف خود را شکل دهیم تمایلات طبیعی بر ما مسلط شده نیروهای سیاسی و اجتماعی ما را مستغرق می سازند. در این پژوهش به تبیین نقش و جایگاه برنامه ریزی درسی در ارتقای مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی درسی ، برنامه درسی ، مهارت اجتماعی ، دانش آموز ابتدایی.