مروری بر به کارگیری واحدهای کنار جاده ای در مسیر یابی شبکه خودروها

شبکه های ادهاک خودرویی، خودروها را قادر به برقراری ارتباط با یکیدیگر می سازند، اما نیازمند پروتکل های مسیریابی کارآمدی برای رسیدن به موفقیت هستند. دراین مقاله، به بررسی طرح هایی که زیر ساخت واحدهای کنار جاده ای برای تعیین موثر مسیر بسته های استفاده کرده اند، میپردازیم. هدف، مقایسه کارایی این پروتکل ها جهت استفاده در محیط های متراکم و پراکنده برای ارسال بسته ها به مکان های دور دست است. چنین سیستمی عمداتا برای کاربرانی که دور از هم بوده و خواستار برقراری ارتباط با یکدیگرند، حائز اهمیت می باشد. در این مقایسه به ارزیابی روش های مطرح شده در شرایط تاخیر پرس و جو، نرخ تحویل موفق بسته و ترافیک شبکه در محیط های پراکنده و متراکم می پردازیم.

کلیدواژه ها:

شبکه های ادهاک خودرویی ، مسیریابی ، ارتباطات بین خودرویی ، واحدهای کنار جاده ای ، حمل و ارسال به جلو